ayinler kitabı

dark istanbul yayınları'nın bastığı kolektif korku öyküleri kitabıdır. birinci baskısı ekim 2024 senesinde dağıtılmıştır ki sahip olduğum da bu baskıdan bir kitaptı. kitapta öykülerin isimlerinin yanına yazarlarını ve öyküler hakkındaki düşüncelerimi de iliştireceğim. hepsinde değil çünkü yazdıklarım haricinde beğenebildiğim bir şey yoktu.
özlem ertan, 'ağaç kapısı' , zeynep çolakoğlu, 'vadi', murat s. dural, 'yad' eller' de kitabın içinde fakat pek içine giremedim maalesef öykülerin. diğerleri ise şu şekilde;

aslıhan kocabal'ın 'sarı yılan' öyküsü.
her şeyiyle benim gözümde çok zevk aldığım bir öyküydü. öyle ki yazarıyla iletişime geçip e bu harika yahu dediydim.

sonraki mehmet berk yaltırık'ın 'peri ayazması'
hikaye perili bir kabasada geçiyor ki bu hatırladığım kadarıyla kırkkilise taraflarındaydı. (spoiler vermeden yazmak neden bu kadar zor...) hikayede çok fazla karakter var ve bu ilk başta kafa karıştırıcı olabiliyor ama ortasından sonra kapılıp gidiyorsunuz. benim için okuması çok keyifliydi.

bu sevdiklerimden değil ama ömer faruk yazıcı'dan acemaşiran.
sözlük açmaktan hikayeyi okuyamadığımı açıkça belirtmek isterim ki bu kelime haznemin az olmasından değil. okuyucuyu hikayeden nasıl uzaklaştırır ve kopartırım diye düşünmüş sanırım. hikaye eski bir tarihte geçse de bu kadarı fazla diyorum.

garip olarak funda özlem şeran'ın 'udagan'ın şarkısı' var
hikaye günümüz veya günümüze yakın bir zamanda geçtiği için önce garipsiyorum çünkü youtube falan diyor, bi önceki hikayeden sonra müthiş garip gelmişti. sonra gayet sade diliyle içine çeken bir hikaye olduğunu gördüm. on dakika sürmez okuması, keyifli bir dünyaydı.

yedincide karşımıza uğur kılınç'ın pacta sunt servanda öyküsü çıkıyor.
üç tane arkeolog bir yeri araştırmak için yola çıkıyor ama geçirdikleri bi aksilik sonucu araştırmalarını başka bir yerde yoğunlaştırmak zorunda kalıyorlar. her şey bir ceres heykeli ile başlıyor, ah ulan demeter. film tadındaydı bu arada, roman olsa okunurdu.

bir sonraki ise murat baykan'ın 'oldu ve bitti'si
sünnet olması gereken bi veledimiz ve onun en yakın arkadaşı (yersen) ile ilgili bu öykü de favorilerimden biriydi... gerçekten ama gerçekten okurken çoook heyecanlandım ve sonu gelmesin istedim...