1.
çocukluğumda ceketlerinin cebinde hep bozuk paralar olurdu, hepsini çorlayıp aburcubur alır sonra da babamın parasını çalan kötü bir evladım diye ağlardım. en sonunda, ortaokulda falandım galiba, dayanamayıp babama gittim ve cebindeki paraları hep benim aldığımı söyleyip ağladım. meğer paraları ben alayım diye bırakıyormuş, boşu boşuna vicdan azabı çekmişim senelerce.
devamını gör...