babaya bağırmak

vicdan çukurunda boğunulmasına sebep olan olay. anlık sinirle bağırırsın. bağırmaya devam eder. ama 2 dk sürmez vidanına ayı oturur.

50 yıl sonra bile acısını hissedeceğiniz bir durumdur.
biran gaflete düşüp hata yapmaktır.
bu adam benim babam türküsünü dinleyip ağlamaktır.

ayıptır. allah çarpar.

babadan babaya değişir. iyi bir babaya bağırmak vicdanı ömrün sonuna kadar sızlatabilir. lakin kötü bir babaya bağırmak öyle bir his bırakmaz. tam tersi rahatlatır. çünkü çocuk küçükken babasına bağıramaz. kötü bir babadan bahsettiğimiz için, kötü baba küçükken çocuğa vurur, bağırır, vahşi şekilde azarlar. böyle olunca çocuk da karşılık veremez. bu içindeki birikintiler yıllar sonra (ergenlik zamanı yani 15 16 yaşlarında) patlamaya başlar. bırakın bağırmayı küfür bile edebilir. çünkü çocuk azar yemekten, dayak yemekten korkmaz hale gelir. böylesi çocukların babaya saygı ve sevgisi olmadığından ötürü vicdanlarında da zerre bir şey hissetmezler.

gözüm dönünce maalesef babamı bile tanımam.

nerde bağırmak mesela, toprağa bağıran adamlar gördüm çok acı cekiyorlardi. ergenliginizi de alın gidin.

biz babamla öyle anlaşıyoruz. neden abartılıyor anlamıyorum.

ebeveyne bağırılmamalıdır.
ve hiç yapmadığım eylem babaya bağırmak. sesim belki biraz gür çıkmıştır, ancak onları kırmadığım için mutluyum.

baba çocuğu nasıl eğitmişse çocuk da öyle şekil alır, çok da şeyyapmamalı.

ergenlerle dolan bir başlık daha.

17 yaşında dördüncü kattan atmıştım ölmedi p.z.v.nk.

babaya bağırılmaz. eğer bu hale geldiysen, senin ananı becerip o yumurtdan seni doğuran kadının ürününe bağırmış olyrsun ki, ı zaman ı ürün o kadar kötüdür ki, itlafı şarttır. o zaman defol git intihar et, dünya da böylece bu pislikten kurtulsun ve temiz bir dünya yaratalım; anladınnnnnn... anlamadın mi ? (bkz: hasdur)
babaya bağırıpta yıllar sonra sürünmeyen ve oğlu ile kızının üstüne mıçmadığı (mecazi değil, gerçek anlamda diyorum) adam görmedim, duymadım.

aileye saygı benim ilk prensiplerim arasında, mümkün değil.
tartışmalarımızı videoya çekip bir gün youtube a atmayı düşünüyorum çok entel bir tartışma sekansımız var.

beni yalnız bıraktığı için çok bağırmıştım. toprağın altına koymadan hemen önce...

2019'da çalıştığım yerde bi asistanım vardı babası da oranın temizlik işlerine falan bakıyor derken bizim bu asistan babasıyla evle alakalı bir konu hakkında herkes içinde tartışıyordu ama adamın üzüntüsü yüzünden belli oluyordu.
çocuğa terasa çık senle bi sigara içelim sakinleşelim dedim ve sağ olsun beni kırmaz, kırmadı çıktı yukarıya. sigara içerken " seni bi silkerim 2 yıl oturamazsın ayakta çalışırsın" dedim ve o günden sonra bir daha babasına çıkışmadı. şaka şaka öyle demedim "o sigarayı oturduğun yerlerde söndürürüm" dedim ama ikna oldu kardeşcağazım.

baba lan bu bağırmak çağırmak ney? it misiniz?

bazen maalesef farkında olmadan celallenip sesimi yükselttiğim olmuştur ama saniye geçmeden vicdan azabına boğulurum. boynuna sarılır öpe öpe özür dilerim.
babaya anaya bağırılır mı lan.

babadan babaya değişebilen durumdur. bağırmak durumunda kalınmıştır demek ki bir yerden sonra

erkek adam olmanin ilk adımıdır.

babaaaaa gelirken ekmek al diye bağırıyorsanız normaldir. aksi ise, kızarak bağırıyorsanız size vurmayan babanın babalığı sorgulanır.