bağışlanmış hüzün

bir nevzat çelik romanıdır.

şiirlerini çok sevdiğim bir şairdir nevzat çelik, itirazın iki şartına bayılırım mesela, sevgili yoldaş kurbağalar bambaşkadır benim içi. bu yüzden belki de o kadar derin bir isteksizlik ve korku duydum romanını aldığım zaman. önce bir öykü kitabı olan sen giderken’i okumuştum ama yine de tedirgindim romana başladığımda.

şairlerin roman yazmaları, kendi açımdan değerlendirerek söylüyorum bunu, her zaman hayal kırıklığı ile sonuçlanmıştır benim için. nevzat çelik benim çok sevdiğim bir şair olduğu için bu romanı okuyup okumamakta çok tereddüt ettim. çünkü aramızın bozulmasını istemiyordum hiç. çünkü bir edebiyatçının iyi olmadığı ve iyi ürünler ortaya koyamadığı bir alana bulaşması beni rahatsız eder ve bir doğuma gelir yazara karşı benim içinden.

ama sonunda okumaya karar verdim ve şu an hala, onca yıldan sonra aramız çok iyi. çünkü roman içime işledi, her satırı aklımdadır belki de özellikle de o son sayfalar.

roman, anlattığı hikaye ve o hikayeyi anlatma tarzı bakımından da çok iyi elbette ama sadece en sonundaki şiir için bile okunmaya değer...

çünkü aşk, bağışlanmış hüzündür.