balkon

akdeniz bölgesinde her evin olmazsa olmazıdır

balkon adeta bir nimettir.

balkon (fr.: le balcon), jean genet'nin 1956'da kaleme aldığı tiyatro oyunu.

9 tablodan oluşan oyun, yazarın "illüzyonlar evi" olarak nitelendirdiği bir genelevde geçer. kraliçe, polis şefi, başpiskopos, general, yargıç, hırsız, köle gibi birbirinden taban tabana uzak oyun kişileri ile sarmalanmış, imgelemlerle dolu bir oyundur. sınıf ayrımı yapmaksızın toplumun başatlarını onlara zıt kimselerle böylesi uç bir uzamda ele alan genet, diğer tüm eserlerinde olduğu gibi burada da topluma olan eleştirisini dolayımsızca yapar.

"bir makam, bir makamdır yalnızca; bir varoluş biçimi değildir." - balkon, jean genet

argoda, kadınların göğüs bölgesi için kullanıldığına dair rivayetler bulunmaktadır.

kapatarak oda ya da mutfağa dahil ettiğimiz, yerli ve milli operasyonumuza maruz kalan dairelerin çıkıntılı bölgesi.

türk şiirini metafizik bir esasa oturtan sezai karakoç'un, aynı isimli şiirlerinden biridir. pek sevdiğim bu şiirine yaptıığım tahlili şu başlıkta okuyabilirsiniz; #442127

üniversitemde bir kafe ismi.

4 odalı evlere sığmayan kadınların, camla kapatıp içine sedir mobilya tıktığı, aslı inkar edilen ev bölümü.

evin en sevdiğim bölümüdür. şimdilerde bahçeli müstakil bir evde yaşadığım için balkon aramıyorum.

apartmana tıkılmış günümüz insanı için nefes alma bölümüdür. bazı insanlar balkonunu çiçekleriyle süsler, keyifli hale getirir. şehir yaşamı işte.

sezai karakoçun sevdiğim pek anlamlı bir şiiridir. gelecek zamanlarda
ölüleri balkonlara gömecekler demiş üstad.

sezai karakoç şiiri.

çocuk düşerse ölür çünkü balkon
ölümün cesur körfezidir evlerde
yüzünde son gülümseme kaybolurken çocukların
anneler anneler elleri balkonların demirinde

içimde ve evlerde balkon
bir tabut kadar yer tutar
çamaşırlarınızı asarsınız hazır kefen
şezlongunuza uzanır ölü

gelecek zamanlarda
ölüleri balkonlara gömecekler
insan rahat etmeyecek
öldükten sonra da

bana sormayın böyle nereye
koşa koşa gidiyorum
alnından öpmeye gidiyorum
evleri balkonsuz yapan mimarların

babanın sigara içeceği zaman sürüldüğü yerdir.

jean genet'in oyunudur.

balkonsuz ev göbeksiz kocaya benzer. evde aradığım ilk özelliktir. sıcak yaz gecelerinde esintili balkonda bira keyfi gibisi yoktur sözlük.

çok güzel bir sezai karakoç şiiri.

çok önemli bir özelliğini yitiren ev bölümü.

eskiden hatırlar mısınız bir bekleme yeriydi bu balkonlar* . ebeveynlerin akşam üzeri çocuklarını beklediği yerdi. akşam karanlıkta okuldan dönerken yarı oranında insanlar balkonda eşini, çocuğunu bekliyor olurdu. bildiğin night watch gibi lan*

eve birisi geç kaldığında balkona çıkıp sokağın başına bakmak vardı. lan bu nasıl bir acizlikti ya. gelen kişi nerede, bir şey mi oldu, bir yere mi takıldı bilmiyorsun. sıfır bilgi ile balkonda tahmin yürütüyorsun. hele karamsar bir manyak isen haftada bir kaç kez bu ızdırabı yaşıyordun. bu telefonlar, internet ağları falan çok büyük olay. buzdolabından sonra en iyi icatlar bence telekomünikasyon sektöründe oldu. ben şimdi şimdi eve gelecek kişiye canlı konum attırıyorum eve tam girme saatini bileyim diye* sağındaki markete gir oradan şunu al diyorum. bütün bilgileri emiyorum. düşünmüyorum nerede bu diye. bu yoktu daha on beş yıl önce. balkonunun ne kadar çevreyi görüyorsa iletişim ağın ondan ibaretti. şaka gibi *mk.

eve geç kaldıysan da sorun. tam hoşuna giden bir ortam geliyor kalamıyorsun evdekilerin haberi yok diye. şimdi akıllarına kötü şeyler gelir endişesi çocuk yaşında içinde. balkonda seni bekleyeni düşünüyorsun. s**eyim böyle bir dert olamaz. o sokağa girdiğinde anneyi görüyorsun genelde balkonda. durduk yere can sıkıcı bir durum. niye beklettin bakışları balkondan. benim suçum yok dosti telefon geç bulunmuş olabilir en fazla.

birde balkondan seslenme var yakın mesafeye. eve çağırma. anneler bağırırken kelimeyi uzatıp sesin yönünü dağıtıyordu kafalarını çevirerek. kapsama alanını artıyor.* bildiğin bildirim gibi düşüyordu hayatına yemek hazır diye. ilkel iletişim aracıydı balkon. binlerce yıldır bağırarak iletişim kuruluyordu. son 15 yılda değişmesi ve her iki döneme de şahit olmamız nereden baksan şans.

sıcak yaz akşamlarında dostlarla, aileyle keyifli sohbetlerin döndürüldüğü tepeniz de size yıldızların eşlik ettiği ve pandemi de iyice değerlenen alan.

çocuk düşerse ölür çünkü balkon
ölümün cesur körfezidir evlerde
yüzünde son gülümseme kaybolurken çocukların
anneler anneler elleri balkonların demirinde
içimde ve evlerde balkon
bir tabut kadar yer tutar
çamaşırlarınızı asarsınız hazır kefen
şezlongunuza uzanır ölü
gelecek zamanlarda
ölüleri balkonlara gömecekler

insan rahat etmeyecek
öldükten sonra da
bana sormayın böyle nereye
koşa koşa gidiyorum
alnından öpmeye gidiyorum
evleri balkonsuz yapan mimarların

sezai karakoç

(bkz: iyi ki varsın balkon) dedirtmiştir.