bayram sevmeyen insan

benimdir. kendimi bildim bileli hiçbir bayramı sevmedim. pazar günlerinden nefret ettim. dini ya da milli hiçbir bayram bana göre değil. derdim hiçbir değerle değil, sadece hayatın bir anda durmasından nefret ediyorum. bir anda her yerin kapanması, herkesin zorunlu bir 'durma' moduna alınması beni rahatsız ediyor. pazar günleri geldiğinde berbat hissediyorum.

bayram tatillerinde memlekete gitmekten nefret ediyorum. gün sayıyorum adeta geri dönmek için. umarım bir an önce bu bayram da biter. fırsatım olsa hayatı dört gün ileri sarardım. başka türlü olacak gibi değil.

ben seviyorum dini bayramlari. zaten 2 bayram var islam'da. ramazan ve kurban. ona da sabret yani. ki kurban'da et falan yiyoruz ekstradan. ramazan'da sofra kuruluyor, 30 gunun oruc cefasini cekmenin sonucu.

ben bu ay 2 veya 3 gun oruc tutmadim sadece. yani benim hosuma gitcek yarin yemek yemek. ama geceleyin yicegim icin gene sıkıntıya giriyom misafirlik olcak ya utaniyom disarda olcam.

onun disinda ben de bayram sevmiyom. noel falan nevruzu falan hicbirini sevmiyom. evet.

hırsızların tatile çıkmakla fırsat bildiği yaşadığın yer ile alakasız bayram harçlığı peşinde olanların zaman kolladığı dönem olduğu için sevmiyorum. ulan marketteyim çocuğun biri yanıma geliyor iyi bayramlar abi diye yüz vermiyorum bekliyor yanımda ben sanki anlamıyorum ne istediğini.

gereksiz ne kadar akraba ,konu komşu varsa ortaya çıkarıyor çünkü.allahtan eski tadı kalmadı da millet yapacağı tatile bakıyor artık. aslında hiçbirşeyin de eski tadı kalmadı azizim nerede o eski günler.

bir şey sürekli olunca keyfi kalmıyor. arada olunca tadı çıkıyor.

(bkz: deliye her gün bayram)

(bkz: bayram gelmiş neyime)

herkesin kendine göre sebepleri vardır. manevi anlamı bir yana, bayram aile demekse eğer;
ailesinden yaralı bireyler bayram gibi özel günleri sevmezler.
anneler gününü de sevmiyorum, babalar gününü de sevmiyorum, doğum günlerini daha çok sevmiyorum..
herkes kabristanda ve bazıları da çok uzak şehirlerde.
bir sürü çocuk ölüyor, bir sürü çocuk tutsak.
ne olur herkes sessizce kutlasın bayramını.

ben seviyorum da.. sevsek ne olucak. "nerede o eski bayramlar" duyarı yapmicam ama mesela ben tüm akrabalarımın bir araya geldigi zamanlari cok severdim. simdi hersey cok degişmiş bile olsa en azından yaşadık. insanın en büyük zenginliği anılarıdır.

annemi çok yakın zamanda kaybettiğim için ben...

siz siz olun, hayattayken sevdiklerinizi kırmayın. mutlaka helallik alın. inanın inanmayın, ama gönül kırmayın. çünkü kaybedince, yaniyorsunuz.

bu bağlamda, herkesin bayramını kutluyorum. anne ve babalarının ellerinden de öpüyorum.

ben seviyorum ya, tatil oluyor işte ne güzel.
izmir biraz boşalıyor**, 9 gün olunca hele millet memleketine gidiyor.
bazısı alaçatı'ya falan kaçıyor.
oh keyifli keyifli, sakin şehrin tadını çıkartıyorum.
o tatilin öncesinde ya da sonrasında (tatille bağlamalı) kendi tatilimi de aradan çıkartıyorum, mis.