bebeğinin fotoğrafını paylaşmak etik midir sorunsalı

günümüzde henüz yeni yeni tartışılmaya başlanan bir meseledir. hemen izah edeyim:

bir kesim insan, bebeğin fotoğraflarını paylaşmanın etik olmadığını, çünkü bunun bebeğin izni olmadan yapıldığını ve ileride bundan rahatsızlık duyabileceğini, bu sebeple paylaşılmaması gerektiğini savunuyor.

diğer bir kesim insan da: "sana ne kardeşim? bebek benim bebeğim değil mi? ister poposunu ister yüzünü paylaşırım" diyerek bu düşünceye karşı çıkıyor.

benim tarafım ise biraz ikinci tarafa yakın olmakla birlikte, bebeğin özellikle mahrem bölgelerini paylaşmanın çok saçma olduğunu ve etik olmadığını düşünüyorum. hani yüzü, farklı bir elbisesi tamam ama bizim cıbıldak fotoğraflarımız az akrabanın elinden geçmedi yani. utanç verici, yaşamışızdır hepimiz.

bu konunun etikliğiyle ilgili bir şey diyemem ama bu vesileyle daha fecaat bir durumdan bahsedeyim. sevgili yazar bebeğin mahrem yerlerinden bahsediyor. ben 9 yaşında koskaca çocukken eve çağırılan sünnetçi neredeyse tüm sülanenin önünde kesme işlemini tamamladı. yediden yetmişe herkes sansürsüz bir şekilde açık hava sineması tadında izledi bu durumu. ne kadar saçma olduğunu, yanlış olduğunu o yaşımda o koca insanlara bir türlü anlatamadım. şimdi kalkıp onlara desem bebeğin mahremi etik falan kafam güzel muamelesi yaparlar. daha o seviyeye gelemedik.

bu kültür instagramla girmedi hayatımıza. birçoğumuzun bebekken çekilmiş çıplak fotoğrafları var ve bunu bütün sülaleye gösteriyorlar zaten.

üstteki yazarın bahsettiği sünnet olayı var ki o başlı başına bir tez konusu olur. benim pipimi niye bütün sülale gördü? ne gerek vardı yani.

ben anı olarak kendine saklanması taraftarıyım. birinciyi de ikinciyi de yakın değilim.

harika bir konuya parmak basılmış bu başlıkta. fotoğraf olayı bizim millet için şuan için tartışılması çok uzak bir konu daha etik konusunun başındayız. daha çok ekmek yememiz lazım millet olarak bu konuyu tartışmak için.

amcam ben okula başlayana kadar penisim hakkında "uzadı mi lan çükün" "kalkıyor mu lan senin ki?" " getir bakayım bi ölçelim" * "vay aslanım vay kaplanim senin taş**klarını şu yesin bu yesin"


hem bizim evde hem akrablarda çıplak stüdyoda çekilmiş fotoğraflarım vardı. ben anlamıyorum. tamam beni çok seviyorsunuz. ama biraz saygı duysaydiniz be canım ailem. çükümü millete yayın ettiniz ne geçti elinize.

gel amca uzadı şimdi, gel ölç.

bence değil. kaç yaşında olursa olsun o kişinin rızası olmadan paylaşılan hiçbir fotoğraf, etik değildir.
bebek bile olsa, fark etmez.

nazardan korkuyorsan, ve nazara inanıyorsan kesinlikle paylaşmamalısın. mezarlığın yarısı nazardan ölmüş demişler büyüklerimiz

ilerde paylaşacağım tek bebek manitam beydir.
yani olursa inş dkdkdk

etik değildir çünkü internet ortamında hiçbir şey kaybolmaz. siz çocuğunuzun fotoğrafını paylaşırsınız ileride bir gün o büyür ve o fotoğrafları art niyetli birisi kullanırsa zor durumlara düşebilir. misal o fotoğrafı bir suçlunun küçüklük fotoğrafı olarak kullanırsa ya da iftira atmak için rast gele bir fotoğrafını bulup gösterirse bunlar adli suçtur yani, çocuk çok sürünür, sadece çocukken değil büyüyünce de başına kalır. çocuk sizin olabilir fakat çocuk hayatını tek başına yaşar. o yüzden paylaşmamak lazımdır.

öncelikle etik ve ahlak birbirinden farklı kavramlar. etik olması gerektiğini düşünüyorum dediğimiz bir kavrama denk düştüğü için burada asıl tartışılması gereken konu bence bir insanın kişiliğini kazanması sürecidir.

çocuk doğduğu andan itibaren bir bireydir ve nasıl hukukta miras gibi yasal hakları varsa ailesinden ayrı bir birey olarak anayasada tanınan haklara da sahiptir.

bir çok aile bebeği kendinden bir parça olarak kabul eder ama öyle değildir. bir cümle ağzımızdan çıkmadan önce bize aittir ama söyledikten sonra onun üstünde tasarrufta bulunamayız.

çocuk da böyledir. doğduğu andan itibaren başına gelecek her şey doğrudan önce onu ilgilendirir.

fotoğrafı çekmek başka bir şey yayınlamak başka bir şey olduğu için sosyal medyada sürekli olarak çocuğunu paylaşmak hele de çocukta olsa çıplaklık arz eder şekilde paylaşmak onun kişilik gelişimini desteklemeye yardımcı olmaz , aksine olumsuz yönde etkileyebilir.

ayrıca küçük çocukların tanımadığı insanların onlara karşı davranışlarını değerlendirme yetisi olmadığı için mizahi olarak bile söylenen şeyleri yanlış anlayabilirler.

bir çocuğu güzel diye sevmek ve sürekli bu yönüyle övmek onun narsistik benlik geliştirmesine yardımcı olabilir.

ya da tersi aşağılık duygusu yaratabilir. bizim her şekilde onları olduğu gibi kabul edip seveceğimizi hissettirmemiz gerekiyor.

son olarak sosyal medyada çocuklar hakkında yapılan paylaşımlar onları hedef haline de getirebilir.