begüm

türkçe: bey/beğ, beyim/beğim
hint telaffuzuyla: beg/begüm

ölümüne çok üzülüp dünyanın en önemli mimari yapılarından biri olan tac mahal'i yaptıran babür şahının eşinin ismi, ercümend banu begüm.

kulağa hoş gelen bir kadın ismidir.

görmeden de güzel olduğuna, ismi duyan çoğunlukta türk erkeğini ikna edecek bir kadın ismidir.

ne diyorsunuz, tabii o çoğunlukta ben de varım...
çirkin begüm'e rastlamadım hiç.
zaten çirkin begüm de yoktur...

sonradan gelen edit: cinsiyetçi bir espri yaptığımdan, kimse görmeden sildim*

güzel isim allah var.

kelime çağatay türkçesi döneminde beg (bey) ismine -um ekiyle sonlanmış. bu ek aslında birinci tekil şahıs iyelik eki, orta türkçe döneminde soyluluk unvanlarına eklenerek özellikle soylu kadınlara hitap şekli olarak kullanılmasını sağlıyor. sanıyorum hanım ve sultanım da bu dönemde ortaya çıkıyor. 17. yüzyıl ve daha öncesinde orta asya, iran taraflarında hükümdar kızlarına denilirmiş. nereden biliyoruz bakınız:

hint prenseslerine verilen san.