ben mutsuzsam diğerleri de mutsuz olsun insanı

babam bana her zaman bir insanın kötü biri olduğunu anlamak istiyorsan diğer insanların sevinçlerine ve hüzünlerine verdiği tepkiye bak derdi. başkasının mutsuzluğundan keyif alan, ya da başkasının neşesinden rahatsızlık duyan kişi herhalde ki kötü insanların en belirginidir.

bu tarz birisi ile 8 yıl, tam 8 koca yıl arkadaşlık ettim. iyi niyetimden midir yoksa enayiliğimden midir siz karar verin, küçük yaşta annesini kaybetmiş olması ve diğer insanlar tarafından dışlanmış olmasından ötürü empati yapıp kendisine elimden geldiğince yardım etmek, yoldaşlık etmeyi istedim. tüm yanlışlarına, falsolarına eyvallah çektim yıllarca ama yaşım büyüdükçe bazı insanların neden dışlanmayı hak ettiğini daha iyi anladıkça nihayetinde bir gün peygamber sabrına sahip ben bile çatır çatır çatlayıp bastım kıçına tekmeyi.

o kadar kafam zehirlenmiş ki, yıllarca fark etmemişim bile. adeta ona yardım edeceğim diye kendi hayat enerjimden ve huzurumdan olmuşum. tüm bunların etkilerini üstümden atmak neredeyse bir yılımı aldı desem yalan olmaz. ama inanın bana, sırf ayıp olmasın diye tolere ettiğim toksik insanları hayatımdan çıkardığımdan beri daldığım sudan yüzeye çıkıp nefes almış gibi hissettim. good fucking riddance.

tüm bu süreçte kendimle ilgili şunu fark ettim. ben mutsuzsam bile başkası da olsun diyecek kadar kötü bir adam değilmişim. ama ben mutsuzsam bari başkası mutlu olsun demek de olmuyormuş. huzur gaflette vesselam.

ilyas sezar'dan günlük tadında tanımlardan bugünlük bu kadar.

lisedeki sıra arkadaşım apaçi cihan.

fen lisesi, sonrası itü yılları bu manyağa 8 yıl maruz kalmak beni tüketmişti.

adam zaten sayko, ankaranın gettolarından gelme, sürekli kavga, sürekli isyan. anarşiğiz inceden ama sorarlarsa ülkü ocağı çocuğu.

bu hayatsız mutluluk düşmanıydı. beraber yaptığımız çoğu aktivitede eğlenemezdik bunun melankolisinden mütevellit.

acıların çocuğu cihan, az mı çektim ulan seni apaçi.

bu benim "en yakın arkadaşım" dediğim şahıs. o da öyle söylüyor ama birbirimizden negatif elektrik aldığımız on kilometre öteden belli. yeter ki iyi bir seviyeye geldiğini duysun. suratı düşer. yarım ağızla tebrik eder. yeter ki bir işimin yarım kaldığını duysun. çok mutlu olur. sahte sahte teselli verir. 15 yıldır tanışıyoruz. küslüklerimiz hep onun yüzünden olmuştur. her defasında, "canım kardeşim, sana bakmaya yüzüm yok, bir daha seni kırmayacağım, sana ihtiyacım var" dediğinde hiç karşılıksız bırakmadım ama her defasında beni pişman etmiştir. bu yıl yaşadığım en büyük pişmanlıklardan biri onunla tekrar görüşmek oldu. nasıl pişmanım! aylardır aramıyorum ama kahrolası numaram ekli telefonunda. aptal gibi aradım, konuştum, gittim yanına, o geldi ama huylu huyundan s... vazgeçmiyor, aynı mikroplukları, aynı naletlikleri, aynı fesatlıkları devam ediyor. kendim için bir şeylere adım atmışımdır, o şey her ne ise bana kötüler, vazgeçirmeye çalışır ama biraz mesafe katetsem yanımda bulunmak ister, "sen yaparsın, sana yakışır" der. bir derdimi açarım, çaresizliğimden faydalanmaya çalışır, kendi plânlarına beni dahil etmek ister. küsmek için bahane arıyorum, hayatımdan temelli çıkarmak için daha doğrusu.

bu tip insanlarla yollarınızı ayırdığınızda yeniden gülmeye başlarsınız.

siz hiç anlamadan, neşeniz suçlu hissettirmeye başlar, gülüşünüz sanki onun hayatından bir şeyler çalıyormuş gibi hissettir. aman bir de kahkaha atmaya görün. *

dibin de dibini görebilirim şu hayatta ama dipteyken bu dip neden tenha diyemem. * bu haz veriyorsa eğer bilin ki o kişi sizde olan gücü istiyor demektir. *

gücünüzden feyzalmak için değil, tenhada kalmamak için.

tehlikeli, rahatsız insan. hasetlikten içi çürümüş, kötü niyetli bir tip, evlerden ırak.

ben. bu konuda bencilim. ben uzgunsem siz de uzuleceksiniz aga.

bazı insanların sadece negatif enerjiden beslendiğini idrak etmenizi sağlayan insan. hani böyle sanki içinde bitmek bilmeyen bir huzursuzluk var da onunla baş edemediği için, etrafındaki herkesi huzursuz etmeye and etmiş gibi davranır. en belirgin özelliği ise, aşırı kıskançlığı ile en mutlu anlarınızın içine etmeye çalışmasıdır. hani böyle yeni bir şeylere başlarsınız, gider büyük bir hevesle anlatırsınız falan. verdiği tepki, "ne var bunda.", "ne gerek var böyle şeylere.", "boş iş bunlar.", "abartıyorsun." vs. benim mutluluğumla mutlu olmayan insanların bazılarını hayatımdan çıkardım, bazılarına mesafe koydum. o kadar mutluyum ki şuan. cidden hayatımızda yeterince negatif enerjiye maruz kalıyoruz zaten, hiç gerek yok böyle şeylere. benim için biriyle yakın ilişki kurmamı belirleyen şey, benim mutluluğumla mutlu olması oldu artık. ben, bunu ancak 35 yaşımdan sonra başarabildim. daha önce fark edenlere helal olsun, tebrikler gençler..*

"ben çektim, başkası çekmesin" insanlarıyla taban tabana ayrılan ve açıkçası bu ayrımın güzel bir karakter süzgeci sunduğu insan tipi.

bu süzgecin güzel yanı travmaların, kötü geçen çocukluğun, maddi sıkıntıların leş gibi bir karaktere sahip olmaya mazeret olarak sunulamaması, insanın doğuştan gelen tabiatına biraz olsun ışık tutabilmesi.

eğer aynı şartlarda doğup büyümüş, benzer ebeveynler tarafından yetiştirilmiş iki insan bu iki farklı bakış açısıyla hayatını şekillendirebildiyse rahatlıkla söylenebilir ki bunlardan biri "iyi" diğeri de "kötü" bir insan olmaya daha yakındır. tertemiz, "ama belki özünde iyi bi insandır" şüphelerinden arınmış bir mukayese. insanları yargılamada güle güle kullanılabilir, şimdiden afiyet olsun.

çükü düşesice. bir üst sürümü de bende yoksa kimsede olmasın insanıdır. kadir kıymet de bilmez bu tipler. iyilik yapıp denize atarsanız eğer son damlasına kadar kurusun ister.

senin enerjini emmek için öyle davranıyor. şarjını doldurunca kendini sessize alır bir süre. siz tükenirsiniz.

bencildirler. var böyle bir tanıdığım. sürekli serzenişte. benim hayatım şöylede böylede, mutsuzumda, benım yaşadığımı yaşasınlar da göreyim de. iyi de herkes eşit şartlarda doğup, büyümüyor. hayat sana- bana adil davranmadı diye o- bu- şu neden mutsuz olsun, suçlu olsun.

bu insan kesinlikle ben değilim. ben de tam tersi; başkalarının mutluluğundan haz alırım. motivasyonumu destekler. herkes olabildiğince mutlu olsun. ammannnn üç günlük dünya. kuş misali; bir varmışız bir yokmuşuz. ne gerek var mutsuz olmaya, mutsuz etmeye.

(polyanacılıkta level atlıyorum, maşallah.)