benim burada ne işim var denilen anlar

fabrika ortamı

hastanede bulunmak zorunda kaldığım tüm anlardır.

işe giderim öyle, gezerim öyle,kitap okur veya sosyalleşirim öyle. ben nereye aitim çözemedimm

çoğu zaman telegram'da ben.

vaktiyle öğretmenler odasıydı. öğretmen düşmanlığı yaptığımı düşünmenizi istemem zira eğitim fakültesi çıkışlıyım. 3 yıl kadar mesleğimi yaptım ve bazı öğretmen arkadaşların epey alık olduğunu görünce hayal kırıklığına uğramıştım. dünyayı algılama becerisinden yoksun, anadilinden bihaber, branşından bihaber, ettiği lafın nereye gideceğini idrak etmekten yoksun, başkasının emeğinin üstüne çöreklenmekte uzman, salak taklidi yapan ve gerçekten salak çok öğretmen gördüm. ancak çok şey öğrendiğim, tecrübesiyle beni aydınlatan, derya deniz dediğim, insan evladı öğretmenler de gördüm. onlar iyi ki varlar, onlara bin saygı. emeklerine paha biçilmez.

edit: anlar diyormuş, ben yerler olarak görmüşüm. bende de bir alıklık ve anadilinden bihaberlik mevcutmuş. kendi kapıma attığım çarpıyı silmeyeceğim. bana da yazıklar olsun be.