benlik

arzularından, tutkularından sıyrıldığında sana kalan muhteşem sen..

kişinin öz varlığı, egosu.

insanın yarattığı en tehlikeli yalandır.

psikoloji alanında nobel ödülü almış dr.kahnemanın "fast and slow thinking" kitabını şiddetle tavsiye ederim..şimdi kahneman amca diyor ki. benliğimiz ikiye ayrılır. bir tanesi yaşamı deneyimleyen benliğimizdir, bir tanesi de bunu hatırlayan benliğimizdir.
onun alıntısından gerçekten zevk alıyorum:

"garip görünse de, ben hatırlayan benliğim ve hayatımı sürdüren deneyimleyen benlik bana bir yabancı gibi geliyor."

bizi biz yapan, kişiliğin temel taşının toprağı.

yanılgısına düştüğümüzde evrenle uyumumuzu yerle yeksan ederiz ve kendi içimizde hapsolup kalırız.

''beni alakadar eden'' anlamında kısa kelime.

''benlik bir durum yoksa çıkıyorum''

kişinin kendini algılama şeklidir. olumsuz benlik kazanımında kişi kendinden memnun değildir. olumlu benlik geliştiren insanlar ise psikolojik sağlamlık kazanırlar. sözgelimi, yüzünde sivilce çıkan biri dünyaları yıkarken düşüp kolunu inciten birisi alması gereken önlemleri düşünmeye başlamıştır bile. genel olarak 2 yaşında gelişmeye başlar ve ölünceye dek bir çan eğrisi gibi önce artıp sonra azalarak değişime uğrar. ilk 6 yaş kritiktir. bu nedenle anne baba tutumları kişinin benliğinin oluşmasında çok büyük bir rol oynamaktadır.

insanın ruhsal yapılanmasındaki üç yapıdan biri, nam-ı diğer ego.
diğer ikisi id ve süperegodur. ego kişiyi iç ve dış baskılardan ve değişkenlerden koruyarak stabilşteyi sağlar. ruhumuzun derisi gibidir.

olduğunu zannettiğin sahte kişiye ''ben'ya da 'benlik' denir.

başkası tarafından konulan ismin, ait olduğun söylenilen içine doğduğun milletin, hazır bulduğun dininin ve dilinin bir araya getirdiği şeydir.

milyonlarca kişiyle aynı şeyleri arzulaman, bir çoklarının korktuğu şeylerden senin de korkman, 'benim düşüncelerim' dediğin ne varsa bir yerlerde görüp beynine yerleştirmiş olman, kimlik kartın, iş yerindeki konumun 'ben böyleyim' deyip de zamanla ya da bir tecrübe sonrasında değişen özelliklerin, doğru düzgün hatırlayamadığın geçmişin, planlar yaptığın ön göremediğin geleceğin. sahip olduğunu düşündüklerin. korumak için kavga ettiğin değer yargıların, doğruların ve yanlışların, işte bütün bunların oluşturduğu o özel ve biricik olduğunu zannettiğin gerçekte çok sıradan ve durağan kişiye 'ben' ya da 'benlik' denir.

'benliğin' yukarıdaki noktalardan ötürü sınırları vardır, 'ben' kişisi olduğunu sandığı kişiyle sınırlıdır. insan ne kadar güçlü bir benlik duygusuna sahipse gerçek doğasına da o kadar uzaktır ve aynı derecede dar bir kapana kısılmıştır.

kişi dünyayı benliğinin ona gösterdiği şekliyle algılar ve anlar, bu nedenle herkes dünyayı diğerinden daha farklı halde görür. insanlık aynı gezegende yaşamasına rağmen kişilerin tek tek algıladığı dünya bambaşkadır. bu nedenle herkes kendi dünyasında yapayalnızdır.

karakter parçalarımızın dış dünya ve iç yaşantımızın durumuna göre belirli parçaların bir süreliğine bir araya gelmesidir. içinde bulunduğumuz ortam, insanlar ve duygu durumumuz bu parçaların değişiminde en önemli etkenlerdir.

ama biz kalıpları seçtik asırlarca , etiketleri..
benliğe eziyet ettik saygısızca.

rededilen benlik ,aydınlanmanın temeli..

bir kimsenin kendisini kendisi yapan özellik, kişinin öz varlığı, kendilik, kişilik anlamına gelir.

bana uyan da demektir. tam benlik gibi mesela.