billur kalkavan

orijinal bir insandı. farklıydı ben bu yönüyle çok severdim kendisini. etrafın ne dediğine bakmadan kendi hayatını yaşadı.ailesine karşı bile dik durdu.
ne yaşadığı beni ilgilendirmez.
ama bu yönüyle severdim.
mekanı cennet olsun eğer inanıyorsa inanıyorsa da ışıklarla uyusun.

kafasına göre ,olması gerektiği gibi yaşayan bir insan profili.. allah rahmet etsin.

kendisi için sosyetik deniliyor ama mütevazı yaşam süren bir kadınmış. hayata hep olumlu bakmış, eğlenceli yönü ve neşesi hiç eksik olmamış. hasta yatağında bile pozitif bir ışık saçıyordu, iyileşeceğine inanıyordu ama ne yazık ki buraya kadarmış.

kendisiyle yirmi yıl kadar önce iki üç kelime konuşmuşluğum olan ve çok güzel olduğunu hatırladığım kadın. bir pazar sabahı, şimdi yerinde bir ucube yükselen taksim'deki akm önünde beklerken karşılaştık. sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi "günaydın, nasılsın yakışıklı" dedi. ben kim olduğunu çıkartamadan ve nedense ahu tuğba olduğunu düşünerek "teşekkür ederim, iyiyim" dedim ve onun nasıl olduğunu sordum. o da iyiymiş. taksi çevirip gitti.
kim olduğunu ankara'ya döndüğümde hatırladım. ve kandi kendime "tüh" dedim.

öncelikle allah rahmet eylesin. kendisini hiç tanımıyorum. bildiğim bir şey var ama. uzun zamandır sözlük yazarlığı yaparım. takip ettiğim sözlükler de var. ne zaman insanlar ''neden ünlü olduğu anlaşılamayan insanlar''dan bahsetse ilk sıralara adı yazılırdı rahmetlinin. ne iş yaptığı, ne gibi bir yeteneği olduğu sorgulanırdı. açıkçası ben de bunlardan biriydim. hakikaten nasıl olduydu da billur kalkavan insanların hakkında çok az şey bildiği olup da hakkında bu kadar konuşturmayı başarmıştı. bunun cevabı da sanıyorum türkiye'de kadın olmak üzerine konuşması gereken bir husus.
tekrar söylüyorum, hiç tanımazdım kendisini. bana hitap eden bir özelliği de yoktu. hayatı dolu dolu yaşadığı söyleniyor. ne mutlu ona.