bilmediğini bilmek

platon'un sokrates'e atfettiği gibi; bildiğim tek şey hiçbir şey bilmediğimdir.
ayrıca bilmediğini bilmek insanı mutlu eder, hayır sosyal medya örneği olarak "en tehlikeli insanlar bilmeyen değil bilmediğinin farkında olmayan insanlar" demeyeceğim.
bilmediğim konuyu duygusala bağlayarak kapatalım;
"aşk bu,
geliyorum demeden geliyor,
gitmiyor
unutmak
öğrenmekten daha çok zaman alıyor
bilgi ceza , bilgi suç
taşımak ağır
ben aşkı 100 metreden tanırım"

''sokrat kibiri'' dir

'havalıyım ama benden bişey kapıp da başkalarına satamazsın, onlara da havayı ben basacam' der gibi kasılan sofi insan işidir

zaten kibiri bu sokrat'ı ölüm cezasına kadar götürdü

orada da yığıldı kaldı cüzzii...

hayatı boyunca bi mevzuyu kafaya takmamış, varoluşu tamamen buna bağlıymışçasına hiçbir konuyu bütünüyle merak etmemiş, herkesin yapamazsın demesine karşı hırslanıp daha çok çalışmamış hiç kimse anlayamaz sanırım bunu. öyle bir noktaya gelirsin ki, sen cevapları buldukça sorular daha da çoğalmıştır . oysa başladığın yerden çok ileridesindir artık ama yine de bilmediklerinin deryasına bulursun kendini hep yeniden. ve başlangıç noktasına dönersin her gün, sabahtan akşama, aynı kayayı, aynı dağın tepesine çıkaran sisifos gibi.
nasıl ki sisifosun laneti ise günlerin katlanılmaz rutini, bilmeye çalışan insanın da öyledir bilmediğini bilmesi. sadece bir ceza ama aynı zamanda insanın kendi çabasıyla anlam yaratmaya çalışmasıdır aslında. en zor şeylerden biridir bu zira, bunca anlamsız görünmesine rağmen; insanın sonsuz çabası… kişinin kaderi kabullenmesi ve aynı zamanda ona isyan etmesidir.

bilgi evrenseldir, herkes ulaşabilir. önemli olan bilgiyi sunarken edindiğiniz üsluptur. ukala insanlardan bilgi almayı kimse sevmez, yapabiliyorsam o tür insanlardan öğrenmemeyi, kendi çabalarımla öğrenmeyi tercih ederim. bilmediğini bilen insanlar ise genellikle yapıcı yaratılışlı olurlar. bilmediğini bilmek, bir sonraki aşamayı yani öğrenmeyi vaat eder insana. ne güzeldir bilmediğini bilmek ve bunu söyleyebilmek.