bir anda bütün arkadaşların evlenmesi

tam evlenmenin anlam ve önemini irdeleyip olmasa da olur diye düşünülen bir evrede tokat gibi yüze çarpan gerçektir. gidilen arkadaş düğününde herkesin çift çift gelmesi ve ortada sap gibi kalmak durumudur. birkaç güne geçeceği umulan bir sersemlik yaşatır.

valla yetişemiyorum kimsenin hızına iş yok yapacak bir şey yok en iyisi evlenelim diyorlar herhalde.

yani ilk üzüyor tabii ki de ama alışıyorsun ne yapalım yani. ağzımızın tadı bozulmasın yeter ki. tatlar kaçmasın gerisi halledilir.

o arkadaşlar için mantıklı. bekleyecekleri bir şey yok. sevindiğim tek nokta çağıracakları kadar yakın olmamam. takı takma zorunluluğundan kurtulmuş oluyorum.

bir anda değildir o, sen düğün davetiyelerini göre göre bir anda büyüdüğünü farkedersin. bir anda çöker her şey.

bana hiçbir faydası olmayan arkadaşlarımı her ay para veya altınla ödüllendiriyorum. gücüm kalmadı artık. ne düğününüze giyecek üst baş almaya ne de size takı takmaya yetecek param var. sayenizde artık bekar arkadaş da edinmiyorum olur da evlenir bana masraf çıkarır diye. şimdilerde yalnızca evli çiftlerle takılıyorum. onların da yok babyshowerıydı yok cinsiyet partisiydi derken anası danasını geçmeye başladı. dur bakalım sabrediyorum.

gerçekten bir anda oldu ve arkadaşlarımın yarısı aynı yıl içerisinde ve de birden evlendi. bildiri mi yayınlandı ne oldu? ben kaçırdım orayı.

arayıp sormayalar davetiye gönderdi evet. birde geneli yeni gelin moduna girmişlerdi. darısı başına falan ..
zor günler .

askıda damat-gelin uygulaması mı oldu nıığoldu abicim herkes peşpeşe, patır patır, zıbır zıbır evleniyor?
dün merve adlı pub arkadaşım * organizasyoncu numarası isteyince, dedim bak yeğenime bilmem neyime doğum günü filan yapacam de dedim, cumartesi istenmem var dedi.
istenme mi?
çocuk nereli? amasya. ulan amasya'dan elma alınır herif mi alınır?
dedim kim bu? muhasebeciymiş. dedim bunun yan çantası da vardır. güldü var dedi. dedim gittin tipsiz kara çuru bir şey buldun değil mi? ya öyle deme, öyle derim tabii ki.

sen her akşam 3-4 bira içmeden eve gitmeyen bir kızsın. senin ne işin olur herifle kocayla, bırak hayatını yaşa ya.
2 sene sonra yine bir akşamüstü, canım sıkkın gelsene der beni görünce, ben kons muyum kardeşim masaya davet ediyorsun? içki de ısmarla bari bir de makas al.

hayret bir şey. evlenin anacım evlenin. görün ebenizin vajişkosunu.

sizi evliliğe zorlayacak, özendirecek, teşvik edecek bir yönü varsa hayırlı bir kısmet bulup evlenmenizi tavsiye ederim.
sizin için bir şey ifade etmiyorsa zaten konuşmaya değer bir şey yok..

evlenen herkese mutluluklar. benim de arkadaşlarım hep evli. zaten hemen hemen hiçbiriyle görüşmüyoruz. ben ciddi ciddi asosyalim senelerden beridir.
sosyal canlılarız ama öyle oldu işte.

dediğim gibi canı çeken varsa hayırlı bir kısmet arasın ve evlensin.. özene özene yaşanmaz çünkü.

nasıl bir şey merak ediyorum bazen. arkadaşlarım arasında ilk ben evlendim. hem de lanet olsun erkeklere, yalnız öleceğim, hepsi gebersin falan dememe rağmen. yaa, demek ki büyük konuşmamak gerekiyormuş.

ülkede her 2 evlilikten 1'i uzun dönemde boşanmayla ve yine her 3 evliliğin 1'i de ilk 5 yılda boşanmayla sona eriyormuş.

t : dert edilecek durum değildir, yakında yarısı bekarlar ligine geri dönecek, oyna devam.

bir anda olmaz o işler. öyle olsa duramazsın.!
seni şaşırtacak bir durum görüyorsan, hem arkadaşlarınla hem karşıcinsle ilişkilerinde hafif bir ilgi sorunu var mı diye düşünmen gerekiyor..

ne güzel işte. aralarında en zeki sizin olduğunuzu gösterir. bekarlık gibi bir servetten vazgeçilir mi?

agalar evlenirse kimle takilcaz agaaa..

valla ben de evlendim 5 ay once. 5 ayda cocugumuz oldu. bir de ucuz(yani üçüz, ingilizce klavyenin azizligi). tabi karim daha hamile.

keske evlenmeseydim lan ben 2 kisi takiliriz derken bi anda sayimiz 5'e cikti

bu doğru, en kötüsü bu düğün merasimi. aralarında evlenmem diyen benim ve evlenmeyen de benim çok şükür ki. evlenenlerle aramı açıyorum, zaten sohbetleri ve gundemleri değişiyor ve ben hiç katlanamıyorum bu sohbete.

bunu yapmayan üç arkadaş kaldık. diğerleri şu an çocuk sahibi. sürekli çocuk severken buluyoruz kendimizi. ve arkadaşların eşleri bizden hoşlanmıyorlar. sanki adamları pavyona götüreceğiz anasını.

millet ikinci tura geçti. ben olduğum yerde anneme dert oluyorum. "eski mahalleden arkadaşın demet bile evlendi çocuk yaptı boşandı, tekrar kocaya kaçtı, sen hala dur böyle." bu cümledeki neyi yapmadığım için kınanıyorum hâlâ çözemedim.
bu arada favorileri elvis gibi olan arkadaşlarım bile evlendi. sözlük ortamlarında atıp tuttuklarına bakmayın gerçek hayat bambaşka.

hala en yakın arkadaşım evlenmedi. bazen birileri ile tanıştığında aha ben bu çocukla evlenecem galiba falan diyor. allahım diyorum hayır ben hazır değilim. sonra olmuyor işte bir şekilde.

evlenenlerle görüşmüyorum zaten. ya da onlar benle görüşmek istemiyor bilemiyorum.