bir insanın ansızın değişmesi

insanı dumur eden durumdur. menfaati bitenin muhabbeti de bitermiş.

kendi içinde yaşadığı bir çakılma da tetiklemiş olabilir.

bu gibi mevzuların bahsi geçince hoşlanıp da bir türlü tavlayamadığım sondan 2. eski sevgilimin eskiden yavşadığım en yakın kız arkadaşı aklıma geliyor.. baktım kızın gönlü yok direkt başladım gudubetliğe zevkliydi yalan yok en sonunda verdiği hediyeyi reddederek nirvanaya ulaşmıştım. helal olsun eski lahmacun, yeni yeni..

ansızın değişmezdi belki de. aslında hep öyleydi ancak biz bunu kabullenemezdik. durmadan onda bir tuhaflık olduğunu, sürekli değiştiğini söyleriz ancak tuhaf olan aslında bu bakış açısı. zannederiz ki bizimle güldüğü şeylere bundan sonra da gülecek. bizimle ağladığı şeylere bundan sonra da ağlayacak. bir köpekbalığını bile eliyle beslerken yarın bir japon balığını kavonozda besleyeceğini düşünmeyiz... o insan bizim hayalkırıklığımız olur... ama bir anda değişmiş olmaz.

değişene değil değiştirene bakmalı.

nasıl bir değişim ama?
enayilikten kafasını kaldırmış, gözünü açmış ta olabilir. hakedene hakettiği gibi davranınca da değiştin diyorlar.
gerçekten iyi iken kötüye geçiş yaptıysa keyfi bilir, salın gitsin, kendinizden de değerli değil sonuçta

değiştiğinde aslında hiçbir şeyin değişmediğini fark eden kişidir.çünkü o aynıdır içten içe sadece göstermeyi bırakmıştır artık onun adı da değişim olmuştur.

ansızın değişmemiştir çıkarı değişmiştir.

burada sözü edilen "ansızın"a takıldım ben.
aklı başında bir insan, yani histerik, narsist ya da başka bir şekilde rahatsız değil ise ansızın değişmez. bir şekilde darbe aldığında insan, bir şekilde hayal kırıklığına uğradığında ve bu birden fazla defa gerçekleştiğinde artık o kırılma noktasına gelinir ve değişim gerçekleşir.

bazen iyi yönde de bir değişim olabilir ama konumuz bu değil sanırım burada. başka bir başlığa artık.

(bkz: benim kumarım biter herkese iyi alışverişler)
(bkz: seksten sonra dönüp yatan kişi)