1.
gabriel garcia marquez'in gazetecilik alanında ustalığını kanıtlar nitelikte bir eseri.
uyuşturucu satıcısı rezil herif pablo escobar'ın kolombiya hükümetine teslim olma sürecinde devlete şantaj yapmak için kaçırdığı dokuz gazeteci hakkında yazılmış bir kitap. kitabın önsözünde aslında yazmaya başlarken sadece maruja'nın kaçırılması olarak düşünüldüğünü daha sonra diğerlerini de dahil ettiklerinden bahsediyor. bence böylesi çok daha iyi olmuş. olaylara karşı daha geniş ve dolayısıyla daha anlaşılır bir bakış açısından bakmış oluyoruz. zaten marquez kitapları okumaya alışık olanlar düz bir olay çizgisi olmayışına, karakterler arasında keskin gidiş gelişlerin olmasına şaşırmazlar bu yüzden de çok sorun olacağını sanmam.
her ne kadar marquez'in klasik romanlarından olmasa da marquez'in klasik üslubunu görüyoruz yine. usta gazeteciliği sayesinde olayları olduğu gibi, yorum katmadan anlatıyor fakat her şeye rağmen escobar'in memleketlisi olması utancını yaşıyor gibi geliyor. rehinelerin o uzun tutsaklık günlerinde yaşadıklarını ve düşüncelerini rehinelerin kendi yazdıklarıyla destekleyerek anlatıyor. kara günlerin iç dünyasına bir bakış atabiliyoruz.
kolombiya'da devlet işlerinin, ulusal güvenliğin, iç sorunların zamanında nasıl olduğuna dair çok önemli bir tarihi belgedir bence bu kitap.
uyuşturucu satıcısı rezil herif pablo escobar'ın kolombiya hükümetine teslim olma sürecinde devlete şantaj yapmak için kaçırdığı dokuz gazeteci hakkında yazılmış bir kitap. kitabın önsözünde aslında yazmaya başlarken sadece maruja'nın kaçırılması olarak düşünüldüğünü daha sonra diğerlerini de dahil ettiklerinden bahsediyor. bence böylesi çok daha iyi olmuş. olaylara karşı daha geniş ve dolayısıyla daha anlaşılır bir bakış açısından bakmış oluyoruz. zaten marquez kitapları okumaya alışık olanlar düz bir olay çizgisi olmayışına, karakterler arasında keskin gidiş gelişlerin olmasına şaşırmazlar bu yüzden de çok sorun olacağını sanmam.
her ne kadar marquez'in klasik romanlarından olmasa da marquez'in klasik üslubunu görüyoruz yine. usta gazeteciliği sayesinde olayları olduğu gibi, yorum katmadan anlatıyor fakat her şeye rağmen escobar'in memleketlisi olması utancını yaşıyor gibi geliyor. rehinelerin o uzun tutsaklık günlerinde yaşadıklarını ve düşüncelerini rehinelerin kendi yazdıklarıyla destekleyerek anlatıyor. kara günlerin iç dünyasına bir bakış atabiliyoruz.
kolombiya'da devlet işlerinin, ulusal güvenliğin, iç sorunların zamanında nasıl olduğuna dair çok önemli bir tarihi belgedir bence bu kitap.
devamını gör...