1.
ekseriyetle blues, jazz ve rock gibi afro-amerikan kökenli müzik türlerinde sıkça kullanılmakkta olan notalardır. armonide bilinçli olarak standart majör ya da minör dizilerin dışına çıkan, kulağa düşürülmüş veya bend edilmiş (kaydırılmış) gibi gelen notalardır. bu notalar, müziğe duygusal bir ifade, hüzün veya derinlik kazandırmak amacıyla kullanılır. düşürülmüşten kastım, herhangi bir notanın yarım ses aşağı çekilmesidir. (bkz: semiton) “bend edilmiş” şeklinde ifade ettiğim durum ise, gitarda telin yukarı ya da aşağı gerdirilerek/esnetilerek farklı ses aralıklarına geçiş yapma halidir. (bkz: bend)
blue note’lar müziğe duygusal bir ifade ve hüzün verirler. bu nedenle de blues müziğin aranan notalarıdır. bir nevi düzene bilinçli bir şekilde karşı çıkıştır. örneğin, a (la) minör blues gamını düşünürsek, a, c, d, d♯ (veya eb), e ve g notalarından oluşan bu gamda c, eb ve g notaları blue note’tur. c (do) notası, a'nın küçük üçlüsüdür (♭3); bu, a majör tonundaki c#’e karşıt bir notadır ve majör bir armoni üzerinde çalındığında belirgin bir gerilim yaratır. g notası ise a’nın küçük yedilisidir (♭7) ve a majör dizisindeki g#’e karşılık gelir. bu da armonik yapının sınırlarını esneterek duygu yoğunluğunu artırır. gamın en karakteristik blue note’u ise d# (veya eb) sesidir; bu, d ile e arasında kalan ve genelde diminished fifth olarak bilinen, türkçede düşürülmüş beşli (♭5) olarak anılan bir notadır. bu nota, hem melodik hem de armonik olarak gerginlik yaratır, ancak blues müzikte bu gerginlik istenen ve hatta aranan bir duygudur. zira blue note’ların amacı da tam olarak budur.
örneklerini robert johnson’ın cross road blues’u, b.b. king’in the thrill is gone’ı, muddy waters’ın hoochie coochie man’i, stevie ray vaughan’ın texas flood’u gibi birçok blues şarkısında bulabilirsiniz. velhasıl, müzikte teknik bir detaydan çok daha fazlasıdır. blues müziğinde sadece bir ses değil, hüzün ve umudun iç içe geçtiği bir dil; düzenin sınırlarını nazikçe zorlayan, kalbin sessiz çığlığıdır deyip, konuyu artistik bir şekilde nihayete erdireyim.
blue note’lar müziğe duygusal bir ifade ve hüzün verirler. bu nedenle de blues müziğin aranan notalarıdır. bir nevi düzene bilinçli bir şekilde karşı çıkıştır. örneğin, a (la) minör blues gamını düşünürsek, a, c, d, d♯ (veya eb), e ve g notalarından oluşan bu gamda c, eb ve g notaları blue note’tur. c (do) notası, a'nın küçük üçlüsüdür (♭3); bu, a majör tonundaki c#’e karşıt bir notadır ve majör bir armoni üzerinde çalındığında belirgin bir gerilim yaratır. g notası ise a’nın küçük yedilisidir (♭7) ve a majör dizisindeki g#’e karşılık gelir. bu da armonik yapının sınırlarını esneterek duygu yoğunluğunu artırır. gamın en karakteristik blue note’u ise d# (veya eb) sesidir; bu, d ile e arasında kalan ve genelde diminished fifth olarak bilinen, türkçede düşürülmüş beşli (♭5) olarak anılan bir notadır. bu nota, hem melodik hem de armonik olarak gerginlik yaratır, ancak blues müzikte bu gerginlik istenen ve hatta aranan bir duygudur. zira blue note’ların amacı da tam olarak budur.
örneklerini robert johnson’ın cross road blues’u, b.b. king’in the thrill is gone’ı, muddy waters’ın hoochie coochie man’i, stevie ray vaughan’ın texas flood’u gibi birçok blues şarkısında bulabilirsiniz. velhasıl, müzikte teknik bir detaydan çok daha fazlasıdır. blues müziğinde sadece bir ses değil, hüzün ve umudun iç içe geçtiği bir dil; düzenin sınırlarını nazikçe zorlayan, kalbin sessiz çığlığıdır deyip, konuyu artistik bir şekilde nihayete erdireyim.
devamını gör...