böyle şeyler ancak filmlerde olur

aslında modern bir atasözüdür.

(bkz: mutlu sonlar)

7. ve 8. sınıfta yaşadığım okul hayatı için söylediğim sözdür. aynı anda lambalara uzatılan eller mi dersin, sınıf ortasında wattpad-vari yakınlaşmalar mı dersin…güzel yıllardı.

başımdan geçen bir olayı anlattığımda aldığım tepki.

filmler insan yapımıdır ve her insanın yaşamı yeterince sıradışıdır.

... diye düşünürsünüz ama öyle zamanda öyle birisi çıkar ki karşınıza, bütün bildiklerinizi unutur ve tüm yargılarınızı bir kenara bırakırsınız.

biz buna, hayat diyoruz.

lafı tarih olacak . yıllardır uzaylılar ,cadılar ,vampirler ,zombiler ,ölümcül virüsler derken ufak ufak görünmeye başladı manyaklıklar. şimdi bu filmler kendini gerçekleştiren kehanetler mi yoksa bu paranormal manyaklıklara insanları alıştırmak için mi sinemayı kullandılar. şu an farkettim yazının başından itibaren balatalarımdan duman geliyor . komplo teorisyeni mi oldum ne ?

bazen yaşadığım bir anı düşünüyorum ve evet böyle şeyler ancak filmlerde olur diyorum. öyle anlara bayılıyorum.

kötü adamlar yalnızca filmlerde insafa gelir.