1.
robert jordan'ın yazmış olduğu zaman çarkı adlı fantastik kurgu serinin ikinci kitabıdır. bir önceki (dünyanın gözü) kitap biterken rand ve arkadaşları çok kısa bir süre öncesine kadar hayal bile edemeyecekleri şeyler yaşamış ve en sonunda rand ilk defa tek güç'ü yönlendirebildiğini fark etmişti...
bu kitapta ise olaylar daha gelişiyor ve kahramanlarımız ellerinden çalınan, öttürüldüğü takdirde mezarlarındaki efsanevi ölü kahramanları, çalanın kim olduğundan bağımsız olarak yanında savaşmalarını sağlayan boruyu karanlıkdostlarından geri almak için peşlerine düşerler.
spoiler vermemek adına daha fazla uzatmadan yorumlarıma geçeyim;
daha önce bahsetmiştim, seriyi daha önce bir kez okumuştum ve şimdi ikinci defa başladım. o zamandan bu zamana neredeyse 10 yıl geçti. bir kez daha ve on yıl yaşlanmış halimle tekrar okuyunca, daha önce çok üzerinde duymadığım ayrıntıları fark etmeye başladım. serinin bu kadar uzun olması; olay örgüsünün çok ayrıntılı olmasından ve katakterlerin iç dünyasının da çok ince ince anlatılmak istenmesinden kaynaklanıyor. yazar, karakterlerin psikolojilerini ve neyi neden yaptıklarını detaylı bir şekilde okuyucuya vermek istemiş. bunu da ancak uzun uzun yazarak mümkün kılmış. bu gerçekten çok çok büyük bir çaba ve ustalık gerektiren bir iş. üstelik insan psikolojisine bu kadar hakim olmak her babayiğidin harcı değildir. belki abarttığımı düşüneceksiniz ama robert jordan'ın bir tolstoy ya da dostoyevski gibi ustalardan geri kalır yanı yok. sanırım bu durum, hayatı ve insanları gerçekten anlamış olmaktan ve uzun uzun gözlem yapmaktan kaynaklanıyor.
bu kitapta ise olaylar daha gelişiyor ve kahramanlarımız ellerinden çalınan, öttürüldüğü takdirde mezarlarındaki efsanevi ölü kahramanları, çalanın kim olduğundan bağımsız olarak yanında savaşmalarını sağlayan boruyu karanlıkdostlarından geri almak için peşlerine düşerler.
spoiler vermemek adına daha fazla uzatmadan yorumlarıma geçeyim;
daha önce bahsetmiştim, seriyi daha önce bir kez okumuştum ve şimdi ikinci defa başladım. o zamandan bu zamana neredeyse 10 yıl geçti. bir kez daha ve on yıl yaşlanmış halimle tekrar okuyunca, daha önce çok üzerinde duymadığım ayrıntıları fark etmeye başladım. serinin bu kadar uzun olması; olay örgüsünün çok ayrıntılı olmasından ve katakterlerin iç dünyasının da çok ince ince anlatılmak istenmesinden kaynaklanıyor. yazar, karakterlerin psikolojilerini ve neyi neden yaptıklarını detaylı bir şekilde okuyucuya vermek istemiş. bunu da ancak uzun uzun yazarak mümkün kılmış. bu gerçekten çok çok büyük bir çaba ve ustalık gerektiren bir iş. üstelik insan psikolojisine bu kadar hakim olmak her babayiğidin harcı değildir. belki abarttığımı düşüneceksiniz ama robert jordan'ın bir tolstoy ya da dostoyevski gibi ustalardan geri kalır yanı yok. sanırım bu durum, hayatı ve insanları gerçekten anlamış olmaktan ve uzun uzun gözlem yapmaktan kaynaklanıyor.
devamını gör...