cehape dönemi

bol bol heykel bulunan dönemdir. bir sürü içki satılırdı. hastaneler dolup tasardi. ekmek ve tüp kuyruklarına girerdi herkes.

sonra akp geldi yol yaptı şükür.

(bkz: antik çağ)

gelenler de insanları tanzim kuyruğuna soktu. tek fark; isimler değişti, düzen değişmedi.

eskiden kebapla karnımız doymazdı. şimdi çok şükür kuru ekmekle karnımızın doymuş olduğunu öğrendik.

herkesin bir bardak su içme hakkı olduğu dönemdir. zaten tüp kuyruğu sırasından bahsetmiyorum, sonra tüp kuyruğu bükücü reisimiz geldi hem kuyrukları bitirdi hemde su içme hakkını sınırsız yaptı.

z kuşağı bilmez. aşağıda o çok bahsedilen cehape dönemi çocuklar notları karne ile alıyor

cehape döneminde başörtülü yaşlı teyzeyi yolundan çevirip zorla rakçı yapıyorlar. sulu bira içmeye zorluyorlar ve bizimle brutal yapacaksın diye tehdit ediyorlar...

oğlum diyor, brutal nedir bilmem, siz yapın ben büruc suresi okuyayım diyor. korkulu gözlerini görüyorsunuz.



tekrar bu günlere mi dönmek istiyorsunuz?

kapkara bir dönemdi. yine bir anımı anlatmak istiyorum;

henüz daha minnoştum. gizli gizli ibadet eder, oruç tutardık. mübarek ramazan nedeniyle babam beni pide bulmaya göndermişti (evet, her fırında yoktu). sokakları tutanlar vardı, yolun sağı mı güzel? solu mu? diye soruyorlardı. cevap veremeyince oracıkta ağlıyordum. beni dayaktan her seferinde tayyip abi kurtarıyordu, canım tayyip abim (tayyip abi çok iyi futbol oynardı. şimdi ne oldu acaba?). neyse, pide bulduğumda etraftakiler kötü kötü bakıp "cık cık" yaparlar ve şaraplarını içmeye devam ederlerdi. babam iftarı yaptıktan sonra hastaneye gider, annemden nöbeti devir alırdı. evet, nenemi muayene ettirebilmek için hastane de günlerce nöbet tutuyorduk. bir defasında hastane bahçesine çadır kurduğumuz için azar işitmiştik, babama zorla içki içirmişlerdi. babamla birlikte oracıkta göz yaşlarımıza boğulmuştuk.

o zamanlar internet yoktu, en yakın cami de 15 km uzaklıkta idi (şükür reis her şeyi getirdi). babam ibadet etmek için erkenden camiye doğru yola çıkardı (reisden önce sadece lastik çarık vardı). bir gün geri dönemedi. dönüş yolunda heykel açılışı yapanlar tarafından önü kesilmiş ve yobaz denilerek oracıkta şehit edilmiş. evet, babamdan şişe açacağı yapıp şarap şişelerini açmışlar...

şimdi reis sayesinde uçuyoruz. özgürüz ve her şeyimiz var. elhamdülillah.

hakkın ödenmez reis...

sinir bozan tamlama.

şu "ha"nın ne olduğunu biri bana söyleyebilir mi mantık çerçevesi içerisinde? "he" okunur, normali budur. "aş" şeklinde okunması, eski istanbul'daki fransız mekteplerinden kalmadır. "haş" ya da "ha" diye bir okunuşu hiç yoktur. ha nedir yahu!

"halk kelimesinden dolayı öyle okuyorum" diyen varsa, bütün kelimelerin ilk 2 harfini dikkate alıp "cuhapa" okusun o zaman. ayrıca diğer partilerdeki halk kelimesinin başı kel mi? onları niye "he" diye okuyorsunuz?

ayh! içime fenalık geldi, yazarken bile.

ekmek karneyle alınırdı. karnem kötü olduğu için hep aç kalırdım. akepe geldi de makarna yemeye başladım.

şapka takmayan hacıların sabun yapıldığı araba yapıldığı dönemdir (bkz: hacı şakir) (bkz: hacı murat) rabbim o günleri bir daha getirmesin maaşımızın onda dokuzu vergilere gidiyor ama başımızdakinin alnı secdeye varıyür allah diyür kitap diyür bu yeterli ülkemiz yıkılmış fakir olmuşuz dünün fukarası bulgardan bile fakir olmuşuz önemli değil biz allah yolunda gidelim o bize zengiliği verecektir başımızdaki allah desin yeter.
bu vesile ile bir anımı anlatayım inşallah bizim ne kadar imanlı ve inançlı oldugumuz belli olsun geçenlerde bir adam geldi kardeşim dedi bakkala gidip 2 kilo dom alır mısın dedi seni silkeceğim dedi adamın hitabet yeteneği allah vergisi ne diyorsun kardeşim günah dedim sonraki hafta adamı cumadan çıkarken gördüm ve dedimki alnı secdeye değen allahı anlatan adamlardan zarar gelmez hemen koştup bakkala 2 kilo dom aldım çokta güzel oldu hidayete erdik.