cezaevinde devrimci şiirler yazan tip

sesi gardiyanlara anca ulaşıyorken tüm düzeni alt üst etme peşinde koşan bir küçük ütopik sevimli tiptir.

karınca ibrahim kıssasında olduğu gibi ateşi söndüremeyeceğini bilse dahi safını belli eden tiptir. ister sağcı şiirler yazsın ister solcu şiirler her durum ve koşulda inandığı yolda yürüyebilen tip saygıyı hakkedeb tiptir.

sakallarından ağzı gözükmez. özgüven yoksunu tiplerdir.

devrimci şiir yazabilmenin asgari koşulları nedir sayın otorite?

ne kadar da haklı, aşmış bir tespit. hemen ilk akla gelen örneklerini vereyim:

nazım hikmet: cidden sesi cezaevi duvarlarını aşmamıştır. kimse adını sanını bilmez.
ahmed arif: daha bugün ölüm yıldönümü nedeniyle sözlükte hakkında onlarca şey yazılıyor. sakalı yok ama olsun.
nevzat çelik: hem de idamlık mahkumdu. şafak türküsü dediğinizde bilmeyen çıkmazdı bir dönem.
sabahattin ali: yeter mi?