cinayet süsü

ali atay'ın yazıp yönettiği, sosyal mesajlı komedi-polisiye tarzında başarılı filmdir. binnur kaya, uğur yücel gibi büyük oyuncuların yer aldığı bu filmin parlayan yıldızı elbette feyyaz yiğit'tir.

komedi açlığımızı gidermiş kurgusu çok sıkı filmdir. ayrıca filmin alt metni beni gerçekten etkilemişti. böyle filmlere çok ama çok ihtiyacımız var uzun süredir böyle güldüren insan kalmadı ülkede. hala izlemeyen arkadaşlar varsa mutlaka izlesin. ayrıca sorgu sahnesinde sinemada önümdeki teyzeler gülmekten ağladılar.

kadrosu uefa şampiyonlar ligine benzeyen ve de ali atay'ın yönettiği polisiye filmdir. ölümlü dünya'nın ardından ilaç gibi gelecektir.

henüz izlemediğimden film hakkında yorum yapmayacağım.

şahane oyuncuların artık bayan senaryolarda oynatılması çok can sıkıyor. 9 kere leyladan hallice diyelim. izlenebilir, komik yerleri var ama çoğu zaman bayıyor, üzücü bir durum...

vakit geçirmek zorunda olduğum bir gün kanyon’da gezerken bari sinemaya gideyim dediğim ve mısırsız kolasız ve 2d(ya ne olacaktı) olarak 36 liraya izlediğim filmdir. beğenmek zorunda kaldım çok para verdiğim için...

kadro kalitesi olarak aslında beklentileri çokta güzel karşılayan nadir kaliteli yerli yapımlarımızdan. halk tabiri olarak "vakit kaybı" niteliğinden son derece uzak izlenmesi keyifli yapımımız. her karakterin yeri tabi ki ayrı ve bol köpürtmeli ama cengiz bozkurt un havası bile yetmiş.

ali atay, feyyaz yiğit ve aziz kedi tarafından yazılan ve ali atay tarafından yönetilen filmdir. film için söylenebilecek özet cümlesi “ fikir güzel”dir. ölümlü dünya’nın ardından gelmesi ise filmin yeterince iyi sayılmamasına bir başka neden olabilir.

ben bir filmi değerlendirirken 13 soru sorarım kendime ve bunların en az dördüne cevap alabilirsem filmle ilgili bir fikir sahibi olmuş sayayım kendimi.

kaçta?
ben filmi 21.00 seansında izledim ve akşam vakti izlenebilecek bir film olarak görebilsem de bir sinemanın en güzel saatlerinden biri olan seansı boşa harcamış hissine kapıldım.

hangi?
ben filmde en çok mehmet özgür ve feyyaz yiğit’in oyunculuğunu beğendim ama sahne olarak iyi polis-daha iyi polis sahnesini seçerim.

ne ile?
film her ali atay filminde olduğu gibi müziklerle zenginleştirilmiş ve bence bu konuda oldukça başarılı.

niçin?
çünkü film biraz aceleye gelmiş izlenimi de uyandırırken bir yandan da karikatür karakter sayısı fazla. bu da filmi vasatın biraz üstüne çıkartıyor.

ne olmuş?
bir cinayeti çözmeye çalışan cinayet masası ekibi çok ilginç bir şekilde süslenmiş cesetlerle karşılaşmış.

kimi?
tabii ki serkan keskin’i. gözüm en çok serkan keskin’i aradı filmde.

nerde?
internet üzerinde herhangi bir platformda çünkü bu film için sinemaya gitmeye gerek yok bence.

ne belli?
belli işte. film iyi bir fikir olarak yola çıkmış ama bir yerlerde bir şeyler eksik kalmış. yine de izlenebilir bir film olduğunu söyleyebilirim.

gösterime girdiğinde bir öğle vakti sinemada tek başıma izlediğim film.

pek çok komik sahnesi olsa da aynı sözlerin/esprilerin bıktıracak derecede tekrarlanması göze batıyordu. ölümlü dünya ile kıyaslanması kaçınılmaz ve maalesef onun gölgesinde kaldığı aşikâr. bana göre en güzel sahnesi dönence şarkısının çaldığı andı. şarkının çiçek abbas filminde abbas ile necdet ağabey'in efsane diyaloğuna kattığı derinlik -ve daha ziyade karamsarlık- bu filme de yansımış..

yönetmenliğini ve senaryosunu ali atay’ın yazdığı kara mizah tadında bir türk filmidir. film hakkında söylenen söylemlere bakıyorum da ilginç derecede gömülmüş. komik bir filmdi bana göre, komikliği sonunda bitti sözde katilin sorgu esnasında.

filmin içeriği tam olarak şöyledir; cinayet masası ekibi günlük sağda solda ceset bulmaya başlarlar, buldukları cesetlerde süslenmiş bir biçimdedir. ve tabi hayret ederler bu duruma akabinde de katilini bulmaya çalışırlar. o esnada da başlarına türlü olaylar gelir.

sonra sözde katil ekibin kendisini bulması için türlü ipuçları bırakır. sözde katil de ressamdır. her neyse, ekip ipuçlarından yola çıkarak katili bulamaz lakin sonunda teslim olmaya karar verir. teslim olduktan sonra sorguya çekilir, kendisine sorular sorulur. cinayet masası amiri, yani uğur yücel katile, nasıl öldürdün sorusunu yöneltir, katil de ben öldürmedim diye çıkış yapar.

e tabi amir de ister istemez sinirlenir ve tekrar soru yöneltir kendisine, o kadar insanı niye öldürdün der… o da tekrar ben öldürmedim, katillerini de bilmiyorum der. akabinde de sorguya müdahale eden olur, müdahale eden de cengiz bozkurt’tur. amir müdahale edeni odadan atar. sonra katil, “ben o cesetleri sağdan soldan, çöplüklerden buldum, süsledim, kimsenin farkında olmayan insanları süsleyerek millete fark ettirdim” demesi üzerine suçsuz olduğu tespit edilip serbest bırakılır. ardından da cesetlerin katilleri bulunur. ekip de çöplüklere gidip ceset arayışına girer.

aslında filmin türü komedi ama sonunda o sözde katil, yani ressamın söylemleriyle film güldürdü sonradan da düşündürdü. güldürürken düşündüren filmlere cidden hasretiz. ben şahsen beğendim filmi, beğenmeyenler olabilir ama onların düşüncesi umrumda bile olmaz.

güzel bir kara mizah filmidir. sonuna kadar ne anlatıyor bu diye izlediğiniz, sonunda ise haaa oooo vaaay diyerek bitirdiğiniz film. valla açıkçası filmi beğenmeyen kesim, cem yılmaz’ın ‘kara komik’ filmlerini beğenmeyenlerle aynı gözümde. halbuki traji komik diye de bir tür var. bilin istedim.

uğur yücel'in isteksiz oynadığını düşündüğüm filmdir. yapılan esprileri inatla uzatma ısrarı da can sıkıcı olmuş. espri yapılır, uzatılır, sonra suyuna pilav pişirilir gibi. tadı kaçıyor belli bir yerden sonra.

bunlar dışında beğendiğim filmdir, izlenir, hatta tekrar bile izlenebilir. piyasaya her gün çıkan ortalama komedi filmleri gibi zottirik değildir.

filmin sonunun bu şekilde biteceğini düşünmüyordum açıkçası. izlenir mi? evet, bazı saçma yabancı filmlerden daha çok emek verildiğini gördüm. bu arada aynı filmde feyyaz yiğit ve mehmet özgür'ü düşün deseler düşünemezdim.

insan olun biraz'ın yazdıklarını görüyor ve arttırıyorum: 'fikir güzel ama olmamış' filmdir.

ali atay'ın mizah anlayışı zaten ezelden beridir benimki ile örtüşmüyor. leyla ile mecnun'u da hala izlemedim. tek istisnası ölümlü dünya galiba. onu da, tıpkı bu film gibi, işin içinde feyyaz yiğit var diye izlemiştim. ufaklığımdan beri severim feyyaz yiğit'i, ama şu filmi kurtaracak kadar da sevmiyormuşum.

bir komedi filminden tek beklentim eğlenmek ve mümkünse biraz da gülmüş olmaktır. oysa bu filmde 110 dakika boyunca sıkıldım. gerçekten yani bir sahne de olmadı ki kendimi kaptırayım. olayların gidişatını tahmin etmek bir yana ama espriler de tahmin edilebilir olmasın be kardeşim. filmin sonundaki sosyal mesaj da insana "vaaaay" dedirtiyor gerçekten ama 2 mikrosaniye falan. gerek yok çünkü o sorgu sahnesine. siz bunu söyletmeseniz de izleyici anlamış bulunuyor. çarpıcı ve sürpriz bi farkındalık yaratılmıyor ve bence amaç da bu değil zaten.

yazılıda ''boş kalmasın yeaa" diye sorulara alakasızca bildiğiniz her şeyi dönüp dönüp yazarsınız ya, tüm sorulara aşağı yukarı aynı cevaplar verilir, hah öyle bi film olmuş işte.