cinsel istismara uğrayan 5 yaşındaki çocuğun vefatı

buradan
buradan

oha artık diyor ve bu ülkenin bir yetişkin insanı olarak insanlığımdan utanıyorum.

her zaman söylerim bu lanet pislik eskiden beri var ama bizler görmüyorduk şimdi bazılarını ancak görüyoruz ama bu sapıklık olmaya devam edecek

1000 yıl geçse de bir çocuğa şehvet duymayı asla anlayamayacağım. anlamak da istemem zaten.

böylelerini eski usul ile tükürükte boğmak gerek. koyacaksın bir kutuya, şehir şehir gezdireceksin. isteyen tükürecek. hatta isteyen kusacak yahut sıçacak suratına bunların. o şekilde boğulup geberecekler sonunda. pislik gibi yaşayan pislik gibi ölsün babasını satayım!

bazı ailelerde doğan çocukların ancak ölünce huzurlu olabildiklerini düşündüğüm için kendimden utanıyorum ama o çocukları o hâle getirenlerde utanmanın kırıntısı yok.

bazen dexter olasın gelir...

“bu iğrenç dünyada hiçbir şey şaşırtmaz beni, üzmez her şey oldu.” dediğim anda yeniden ve yeniden dejavu oluyorum. tarih tekerrürden ibarettir ya işte bu iğrençlikler de bu hali aldı. tekrar tekrar, yeniden yeniden yaşıyoruz, duyuyoruz.

ya allah belanızı versin varsa, ki vermiyor!

hapis cezası ile bu tip bozgunculuk suçlarını engelleyemezzin. bu allahsız, bebeğe tecavüz ediyor. toplum psikolojisini, güveni yerlebir ediyor. bizi çocuk sevgisinden mahrum bırakıyor.
suçu isbatlanınca direkt öldürülmesi gerekiyor bu sapkının.

bu dünyada şeytana liderlik edecek çok insan var.

suçluyu çok uzakta aramaya gerek yok, muhtemelen yakın çevreden biridir. konu küçük çocuklarsa suçlunun tamamıyla yabancı bir sapık olduğu sanılmamalı. küçük çocuklara büyük çoğunlukla yakın çevreden kişiler zarar veriyor. çünkü birincil bakıcısı ne yazık ki yakınından kötülük beklemiyor. veya çocuğunu yakınına, çevresine karşı iyi koruyamıyor.

bu sapıklar, katiller, pedofililer ne yazık ki bitmeyecek. dünya her geçen gün içinde yaşanmayacak bir hal alıyor. çok sinirliyim. aileyi suçlamak değil amacım ama madem bu berbat dünyaya çocuk getirmeye karar verdiniz, o çocuğu herkesten korumak zorundasınız! üzgünüm devir böyle bir devir. bunu söylemeyi istemem ama çocuğunuzu gerekirse hiçbir erkekle yalnız bırakmamalısınız. tekrar ediyorum, devir böyle bir devir. böyle bir dünyaya çocuk getirdiysen ve bu sisteme karşı elinden çocuğu korumaktan başka bir şey gelmiyorsa ona gözün gibi bakmayı göze alacaksın. olan küçücük çocuğa olmuş. bu şerefsiz sapığa nefretimizi kussak ne fayda? en iyi ihtimal cezasını çekmesi olsa da çocuk yine geri gelmeyecek. bu yüzden dünyadaki suçlular tek gecede yok olmayacağına göre olay olmadan çocukları korumalıyız. çocuk ihmali de bir tür istismardır!*

artık ülkenin bu pisliklere karşı harekete geçmesi gerekiyor ama harekete geçilmesi gereken konular dağ oldu. yerinde saymasını, pardon daha da geriye gitmesini seven bir ülkeyiz. bu da her haber gibi unutulacak.

kutuya koyup şehir şehir gezdirme fikri çok iyi ancak o şehirlerde uygulanacak eylem tükürükte boğarak ölmesini beklemek olmamalı, inanın çok naif olur bu. şehir şehir gezdirip o çocuğa yaptığını, isteyen herkesin ona yapmasına müsaade edeceksin. sonra serbest bırakıp o utançla, çaresizlikle, bilinmemezlikle yaşamasını sağlayacaksın. olur da intihara falan kalkışırsa ölmesine müsaade etmeyeceksin. böyle bir beş on yıl kendi varlığına yabancılaşmış bir şekilde yaşayıp bedeninden neden tiksindiğinin farkına varacak. sonra isterseniz tükürükte boğabiliriz ancak öyle kısa vadede ölümle ödüllendirilmemeli bu beyni kokuşmuş pedofiller.

bir çocuğu daha koruyamadık kötülükten

bat dünya bat

bazen düşünüyorum. idamı getirmemeleri insancıl olmalarından mı? yoksa kayıtsız olmalarından mı? hangi ceza bu pislikten alıkoyacak onları?o çocukların korunamaması içinde bir sürü şey düşünüyorum. olmuyor ...

dayanılmaz bir 2024 geçirdik, kaç çocuk/hayvan istismarı olayı duyduk. gerekli yaptırımlar, caydırıcı cezalar olsaydı bunlar engellenebilirdi. yeter dedikçe devamı geliyor. ihtiyacımız olan kadınları, çocukları, hayvanları koruyacak güçlü yasalar.

bu tarz haberlerde midem ağzıma geliyor. yediğim içtiğimi mi kusmak istiyorum öfkemi mi yoksa üzüntümü mü bilmiyorum ama benzetme olarak değil gerçekten midem ağzıma geliyor.
bişey okurken, izlerken falan kendimi karşıdakinin yerine koyup ne düşündüğünü, ne hissettiğini anlamaya çalışırım. bu çocuklarla empati kuramıyorum. pek şaşırma, korkma hisleri falan olan bir tip değilim ama içim ürperiyor.

bir tanrı varsa nolur şu herifleri helak etsin. ismail kesilmesin diye koyun indirmişsin be mübarek ona kıyamadın da şu çocukların çektiğini görüp de nasıl müdahale etmiyorsun. göster artık kendini. gerçekten varsan sana inanmadım diye tamam beni de helak et ama şunların da yaptıkları yanlarına kâr kalmasın.

biz de derdimiz var diye düşünüyoruz. bazı insanlar ne acılar çekiyor. dünyada ne acılar var. aklım almıyor.

ve aynı urfalılar, balıklıgöl'de siyah şeriat bayrakları ile tekbir getirip şeriat çağrısında bulunuyor, güya gazzeli çocuklar için şeriat isteyip hamas güzellemesi yapıyorlar.