çirkin kedi olmaması

tuysuzler çikin.

aklıma şu sahneyi getiren başlık.

sevilen her canlı güzelleşir. sokakta yağmurda üzeri çamur olmuş terk edilmiş bir yavru kediyi alır büyütür ve seversin, dünyanın en güzel kedisi olur. inanamazsın. sevdiğin her şey güzelleşir.

vallaha yok, billaha yok.

sokaktan sahiplendiğim çamur içindeki kedimi bakıp büyüttük, kar gibi gibi bir çocuk oldu.

sevginin güzelleştiremeyeceği canlı tanımıyorum.

olmayacaktır da.


isterse çamurlu olsun, onu yağmurda bulmuş ol, isterse simsiyah olsun, turuncu olsun, ne renk olursa olsun, isterse gözleri görmemiş olsun, engelli olsun, hiçbir canlı, hiçbir kedi çirkin değildir.

ve sevilmeyi hak eder. çünkü kimseye yaratılırken katalog verilmiyor.

vardır bu arada ya

güzel kızım karlee tam bir tanrıça güzelliğine sahipken, şerefsiz üvey oğlum chucky her erkek gibi çirkindir. lakin çirkin sevimliliği vardır.

benim milat cirkin ya. sozlukte milletin kedisini 50 60 kisi begenir, bizim gariban, 5 kisi anca begeniyor.

hayir benim anlamadigim nokta da surasi, millet beyaz cins kedi gordugunde begeniyor, aslan gibi hasin kedi gordugunde 'aman begenmem'.

lan hani hayvanseverdik.

sizin o hayvan sevginiz beyaz minnak kedilere.

oyle sokakta cop kurcalarken alinip, beslenip, insanlik ettigimiz o yavrucaklari evimizde buyutunce, tabi siz sevmezsiniz.

cunku seeeeen, gecemeee gunduz

neyse.

guzelik algilariniz, estetik kaygilariniz batsin. eril diliniz batsin, ne alaka bilmiyorum da. hadi bakiyim, kedil diliniz batsin ulan!!

nasıl yok!


ama bunları da yerim, o ayrı. ille de kedi olsun, ister çamurdan olsun...