çirkinlerin sevilmemesi

doğanın kurallarından biri. resim defterine basit bir şey çizerken bile onu güzel çiziyoruz. çirkini çizmiyoruz. sevmediğimiz için.

iyi insanların harcanması
daha acıdır.

ayrıca "çirkin" diye bir şey yoktur. herşey bakımdır. dünya güzelini bile bakımsız bir şekilde bıraksan kimse dönüp bakmaz. bir insanı etkilemek güzel veya yakışıklı olmaktan geçmez. işini bilmekten geçer.
edit: ayrıca burada "dış görünüş önemli değildir" savunmasını yaptığımı sananlar olabilir. dış görünüş önemlidir kardeşim. özgüveni bile etkiler. ama o dış görünüş herkeste doğuştan gelen bir şey değil. tabi ki doğuştan gelen güzelliğin de büyük bir etkisi vardır. yine de bu gün ünlenmiş kişilerin kaçı gerçekten güzel veya yakışıklıdır? doğuştan değilse, paraları var. al işte iş yine döndü dolaştı paraya geldi. o zaman neymiş, çirkin insan yokmuş, fakir şıllıklar varmış...

doğru, aynen öyle. şimdi kimse kimseyi kandırmasın, çirkin insan görünce kafanızı çeviriyorsunuz lan!

kalpleri çirkin olmasın yeter.

goreceligin iliskilerde, ozellikle flort donemi icerisinde ciddi manada bir etkisinin oldugunu soylemek mumkundur evet. ama ilerleyen surec icerisinde etkilesimde, sadece goreceligin iş gordugunu soylemek de dogamiza aykiri. dolayisiyla cirkin sevilmez, denilemez.
gorecelikten cok daha onemli bir mevzu vardir aslinda da insanlar cok dillendirmez...

her insanin kendince bir enerjisi ve cekimi vardir. bu dis gorunusten bagimsiz ve gorecelikten cok daha onemlidir. bazi insanlarin kendince ekstra bir cazibesi bulunur mesela. konusurken cok iyi hissedersiniz, hal hareketleri, mizaci etkileyicidir. enerjisi cok yuksektir, sohbeti ve takindigi uslubu insani dinlendirir bla bla bla. ıste bu enerjiyi birinde yakaladiniz mi onun dis gorunusu, gozunuzde cok bir anlam ifade etmez. cunku yaninda iyisinizdir...
ıyi hissetmek, guzel gormekten her daim daha tercih edilesicedir.

karşı cins hatta aile dışındaki insanlar çirkin olduğun için sevmemesi yine bir derece de ailede de bunu yaşayanların olduğunu görmek çok üzücü. geçenlerde bir komşumuzun kendi kızlarından bahsederken, daha biri yedi diğeri dört yaşında, büyüğü çok güzel prenses gibi ama küçüğü çok çirkin hiç kız gibi değil çok sevimsiz dediğine şahit oldum. o kadar üzüldüm ki. bir de bunu çocuğun yanında rahat rahat söylüyordu. bir annenin kendi çocuğu hakkında böyle konuştuğuna ilk defa şahit oldum heralde.

kardeş payı kartal 'hayat çirkinler için gerçekten çok çirkin' derken ne kadar haklıymış.
buradan

gerçekten ilk başta dış görünüşe göre yargılıyoruz insanları ama konuşmaya başladıktan o kişi kişiliğini göstermeye başladığın da işler değişiyor
o kişi dünyanın en güzel insanı olsun eğer cümleleri zehirliyse kişiliği çürükse itiyor kendinden insanları gözüm de çirkinleşiyor
yada çirkin bir insan ama öyle güzel bir kalbi öyle iyileştirici cümleleri oluyor ki ona baktıkça onda yeni güzellikler keşfediyor gözüm git gide güzelleşiyor