çocuk yapılmalı mı sorunsalı

hayat şartları, parayı bulursun, kaybedersin belli olmaz. neler gelmiyor ki başımız şu hayatta ama çocuk konusunda karı kocanın ortak karara varıp vermesi gereken bir olay aslında. bana kalırsa insanlar tavşan gibi doğurmamalı. bilhassa ekonomik zorluk çeken kişilerin. bir de gerçekten yetiştirebilecekseniz, bağnaz fikirlerin arkasına sığınıp cinsiyetçilik yapmayacaksanız, insan yetiştirdiğinizi unutmadan, çecuk belli bir yaşa gelip kendi kararlarını verebilecek şeylerde seçenek sunarak bilinçlenmesini sağlayacaksanız çocuk yapılsın. ben onun bunun eğitmediği, kadına, hayvana tecavüz eden kişilerle, damacanaya, elektrik direğine hallenip sürtünen insanlarla, psikolojik sorunu olan kişilerin czaevinden kaçıp bir genç kızı öldüren manyaklarla niye aynı ortamda olayım abi. doğacağız, şunun şurasında 40-50 bilemediniz 70-80 yıl yaşayıp ölüp gideceğiz. ne bu gamsızlık? iyi anılmanız varken niye sizin arkanızdan beddua edelim böyle insanlar yüzzünden.

totosuna güvenen, sorumluluk sahibi olan insan yapsın ama bir baltaya sap olamamış, hayatını rezil şekilde yaşayan insan yapmasın. sonrasında haberlerde görüyoruz çöpe atıp kaçıyorlar, öldüresiye dövüyorlar falan filan…

çocuk sahibi haneler 150 kwh elektrik tüketimini mutlaka geçiyor ve %52 elektrik zammı kendilerine %127 olarak yansıyor.

hani hayatın onbinlerce kalemi içinde bu yeterlidir diye düşünüyorum.

ha bir de doğaya çocuk doğurmak kadar zarar veren bir eylem yok. çocuk yaptıysanız yok çevre, yok kaynaklar, yok çöp, yok ısınma bik bik bik ötmeyin komik olursunuz.

çocuklu çiftlerin yaygın özelliği, çocuk nedeniyle mutsuz olduklarını, ilişkilerinin beter olduğunu kendilerine itiraf edememeleri.
insan içine çıkamazlar, sosyal hayatları dibe vurur, seks hayatları ayda ikiye düşer, gezip tozamazlar, tatilleri dert olur; sonra iş, şehir hayatı, akrabaların tavrı, arkadaşlarının görüşmek istememesi, mahkum kaldıkları diğer çocuklu ailelerin hali... çocuk dışında ne varsa ona suç bulurlar.

önlerine gelene "inanılmaz mutluluk, sen de yap" demeleri çukura arkadaş aramalarından.

çocuk yapmak, kişinin; uzun yıllar boyu kendisinden vazgeçip, çocuğu için yaşaması ve ona göre hareket etmesi sonucunu doğurur. ebeveynin görevi budur. fakat bu hayat tarzı, herkesin benimsemek ve peşinde koşmak zorunda olduğu bir hayat tarzı değildir. bazı insanlar için aile kurmak ve üremekten daha önemli şeyler olabilir bu hayatta.

neden çocuk yapmak istiyoruz, amacımız ne ? bu temel iki soruya kendinizi ikna eden bir cevabınız varsa yapın. nihayetinde birkaç dakikalık bir eylem.

eğer gerçek bir tercihse saygı duyarım.
bir arkadaşım ve eşi çocuk yapmadılar ve kafalarına göre yaşıyorlar.

ama sırf ilgi çekmek için yazılmışsa, gerçekten çocuk isteyip de nasip olmayan insanların üzüntüsüne bakmanızı tavsiye ederim.

paran yoksa hayır.

bu dönemde hayır. bilinçsiz bireyler deli gibi çoğalırken bilinçli bireyler çocuk yapmıyor. olan da o doğan minişlere oluyor.

ergenliğimden beri derinden derinden düşündüğüm hadise.

yani derinden derindeeen...

çok düşünürsen olmaz. bırak akışına, en ummadığın zamanda kendini beşik sallarken bulursun.

çocuk yapmak kolay
çocuk yetiştirmek zor
ayrımını yapabilecek ıq sahipleri çocuk yapsın
çocuğuna sahip çıkamayacak embesiller çocuk yapmasın.