çocukluğa götüren tatlar

bu helvadır, bakkal dilim dilim satardı, o kadar dandikdi ki yediğimizde ağzımız dilimiz kırmızı olurdu, ah çocukluk, kırmızı dillerimizi birbirimize gösterip kahkahalar attığımız çocukluk.

"pınar süt" tadi hiç değişmedi.

oyun oynayıp iyice yorulduktan sonra arkadaşlarla kaldırımın kenarında yan yana otururken yenilen meybuzlar ve elden ele dolaştırılan cipsler.

bisküvili pasta geldi aklıma nedense.

leblebi tozu.

story time: az yaklasın hele;
sene bilmem kaç çin takvimi domuzu işaret ediyor. singapura gidesimiz tutmuş tam da. hava alanına indik her yeri şanslı domuz yılı kutlamaları sarmış yer gök pembik pembik domuz süslü. meğersem tam da kutlamaların oldugu güne denk gelmiş. hadi dedik ozaman akşama çin mahallesine gidelim. neyse akşam üzeri çin mahallesine gittik metroyla ancak yollatir kortej geçişelerine hazırlıktan dolayı kapalı. ordan burdan derken bır sokağa girdik ki allah.bu bilemedimkibirden ablanızın en sevdiği etkinlik; çin pazarı. herkesın boyu 150-160 ben zaten fasulye sırığı gibiyim tüm pazarı baştan aşşağı görebiliyorum. sokağın iki yanında geleneksel çin tatlarının stantları ve hepsinin ön tarafında ikramlıklar. nasıl ilerlediğimi size şöyle anlatayım. bir sağ tezgahtan birşey kapıp agzıma atıyorum. hızlıca insanları yararak sola kayıyorum hemen başka birşey atıyorum ağzıma. bu fırsat nerde gececek elime. ne yedıgımı sormuyorum bılmıyorum ama agzımdakı tada göre puan verıyorum.
bu asyalılar şekerli tatları çok sever bırazda ona güvenıyorum. neyse ben koca sokak boyunca kah bırının ayagına basarak, kah tepelerinin üstünden uzanarak yedim yedim yedim. en son bir tezgahta üzeri beyaz toz kaplı bir hurma attım ağzıma. ama o da ne. ben bu tadı biliyorum. bu arada sokak bitti cemo kolumdan tuttu, midesizliğimden ötürü söylenirken bir köşeden dönüp sokaktan başka sokaklara daldık. nasıl bir kalabalık anlatamam. cemo hala söyleniyor ama ben duymuyorum çünkü ben bu tadı biliyorum aklım tat alma duyumda çok eski ve tüm bedenimi kaplayan bir tanımışlık bu.

bildim seni; sen çocukken adana nın kavurucu güneşinin altında babannemin evinin damına yüzükoyun uzanarak ağacına uzanıp yediğim kuş hurmasısın. sen ne şahane bir tatsın. bir kere daha seninle görüştüğüme çok sevindim. seni çok özlemişim.

simit ve gazoz. okul kantini gelir aklıma.

sulugöz sakız vardı.

alaska koko

sobanın üzerinde kızartılmış ekmek ve kestane

leblebili kola
salça ekmek
ekşi göz gibi..

emzik şekerler (ah bir de bileklikleri yok muu)
hammurger ve pizza parçalarından oluşan jelibonlarr

şekerpare

tulumba.

mino sakızdır
tadını unutmak üzereyim hala satılıyor mu bilmiyorum

yumiyum. ne kadar harika bir isim değil mi? ince uzun turuncu renk birşeydi. ne çok sever ve yerdim...

nesquik.

hüptirik, harby, meybuz, cheetos, renkli top sakız, capri-sun, link çilek, rocco topitop, piknik püskevit, çokokrem tüp çikolata, yumiyum, mino, mint, uzun şeker.... daha uzatılabilir..

leblebi tozu.