coğrafya kader midir sorunsalı

maalesef coğrafya bir açıdan kaderdir, bir açıdan değildir. ben bunu %50 - 50 bir orana bağlıyorum.

bir kere içine doğduğun millet ve ırk, dünyanın geri kalanının seni tanımlamasında genel bir çerçeve oluşturuyor. mesela türkler; maalesef içimizde yaşayan bir takım barbarlar ve sapıklardan kaynaklı, genel olarak “ gerici- farklılığı kabul etmeyen- barbar” bir topluluk olarak tanınıyor çünkü içimizde yaşayan böyle insanların maalesef yaptıkları her şey, tüm milletin kimliğine negatif anlamda “evrensel” sıfat takılmasına sebep oluyor.

akp’nin başta olduğu 21 yıl boyunca, zamanla bir tık dahi olsa zorla “ modern “ olarak elde ettiğimiz çerçeveyi iyice kaybettik özellikle istanbul’da düzenlenen bienaller, açılan sanat galerileri, düzenlenen konserler bize karşı olan ön yargıyı biraz kırmıştı fakat son 2-3 yılımız dünya basınında feci halde. insan haklarından yoksun, kadınların haklarının hiçe sayıldığı, farklılığın-sanatın ve ayrı çerçeveye ait her türlü kültürel oluşumun ban yediği bir ülke olarak görülüyoruz ve yabancı insanların türkiye ile ilgili ciddi kaygılar oluşturmasına sebebiyet veriyor bu durum.

4 gün sonra amerika’dan 2 tane sanatçıyı ağırlayacağım. ıstanbul’da 6 gün kalacaklar. ıstanbul gibi bir şehire gelirken dahi, tereddütler ve korkularla geliyorlar çünkü türkiye ile ilgili onlara anlatılanlardan kaynaklı negatif bir izlenime sahipler ama bunca yüklenen ön yargıya rağmen, bana güvenip buraya geliyorlar. buda ayrı alkışlanacak bir hareket.

bana güveniyor olmaları, diğer bütün olumsuzlukları bastırıyor şu an. eğer düzgün bir süreç geçirirsek, 2 kişi ön yargılardan arınmış olarak ülkesine geri dönecek ve gördükleri her şeyi olumlu ton ile anlatacaklar. vizyon kalıcı olarak böyle değişir işte. zaman ve çaba ile.

şimdi ; türkiye’de parası olan kesimin çocukları çok büyük şanslara sahipler çünkü ebeveynler çocuklarını bir noktada yurt dışı ekolüne dahil ediyor. bunu yapmak için genelde “ eğitim” kullanılıyor. lise ya da üniversite için çocuklar gönderiliyor ve oranın kültürüne dahil olup, hayatını kurtarıyor. bu noktada önemli olan 2 etmen var ; eğitim ve kültür düzeyi yüksek ebeveynler ( çünkü cocuklarının hayatlarını kurtarmak istiyorlar ve bunun yolunu planlayıp, cocukları gönderiyorlar) , düzenli sağlanan mali gelir. ( yani annenin babanın bu eğitim sürecine tüm gücüyle maddi bütçe sağlaması)

bu tarz insanlar için coğrafyanın kader olması durumu %20 hatta %30 skalasına iniyor çünkü yabancı bir ülkede hayatını bağımsız yaşayacak kadar bütçen varsa, kimse seni ezemiyor ve kabul edilmen bir tık daha kolay oluyor. uluslararası vatandaş olsan bile, kendi ülkendeki maddi ve manevi gücün seni orada koruyor çünkü nitelikli bir aileden geldiğin düşünülüyor. tek bir telefonla kalkıp cocugunun yanına gidebilen, cocugunun okul ücretlerini nakit yatıran ebeveynler için, cocuklarının orada sefil olma durumu yok. o çocuklar anca oralarda krallar gibi yaşıyorlar.

örneklendirmek gerekirse; bir sabancının, koç’un, eczacıbaşının ya da boyner ailesinin cocukları/torunları yurt dışında nasıl kötü bir şey yaşayabilir? ya da onlara nasıl kötü şeyler yaşatılabilinir? özel jetleriyle yanlarına uçacak, bir avukat ordusunu yanlarında götürecek hatta türk bürokrasisini bile işin içine dahil edecek soyadları ve paraları var.

üzgünüm ama realist ve kapitalist dünyada süreç böyle işliyor. bu sadece türkiye ile alakalı bir durum değil, hangi ülkenin vatandaşı olursan ol, zengin bir aileden geliyorsan kapılar senin için açık olabiliyor.

türkiye bazlı konuşacak olursak, 2 paragraf üstte yazdıklarım geçerli. kendinizi geliştirip ya siz çıkacaksınız bu ülkeden ya da zaten zamanında bunları ön görüp, sizi çıkarmış olan ebeveynleriniz olacak. 3. opsiyonda kendi isteğinizle burada kalıp, hatırı sayılır bir vizyon inşa edeceksiniz.

her şekilde kendinizi sıyırmanız gerekiyor işte. her şekilde..

paran yoksa evet.

kader olsaydı herkes doğduğu coğrafyada kalırdı.