cumartesi gecesi evde olan varoş

gece çıkacaktım ama 4-5 saat sonra 100 km'yi bulacak karayel fırtınası olacak. eve dönmek zor olur diye evde takılıyorum. varoş değilim salak hiç değilim. siz çıkında görün ebenizin bilmemnesini.

gezecek parası yoktur.

(bkz: çare gelmez ağlamaktan)

hayatım boyunca evde kalmışım bir cumartesi kalmak mı koyar ?

o varoş şu an üçüncü fincan kahvesini içiyor. evet bu benim.

evde arkadaşlarıyla buluşmuştur.

çekirdeğim tamam, gazozum tamam, eski bi film açtım o da tamam. dahah ne olsun be, seviyorum varoş olmayı.

bunlar hep fukaralıktan;

yalnızdır, kimsesizdir, asosyal bi eziktir.
her cumartesi olduğu gibi bu cumarteside evdeyim.

belki de her haftasonu dışarı çıkıp gerizekalı gibi onla bunla takılmanın aslında zevki değil yorucu olduğunu fark etmiştir, eğer yalnızsa tek başına dışarı çıkıp insanları izlemekten zevk almıyordur artık, arkadaşları var ise eğer her hafta her cumartesi aynı insanlarla aynı şeyleri yapıp konuşmaktan sıkılıyordur, eğer arkadaşı çoksa herkesle cumartesi akşamı çıkılmayacağını anlamış da olabilir.
sosyal kelebek diye dolaşan insanlar en çok kendilerinden korkan ve kaçmak isteyen kişilerdir arkadaşlar, cumartesi geceleri siz de evde duramıyor kendinizi arkadaşlarınızın ve dışarının kollarına atmak istiyorsanız bir kontrol edin, belki sizin de kendinizle konuşmaktan hoşlanmadığınız ve bilhassa kaçtığınız konular olabilir.
burdan cumartesi günleri evde raprahat oturabilen ve hatta kendiyle sessizce yarım saatçik geçirebilen dostlarıma selam olsun, ben geçiremiyorum :)

arttırıyorum ve bu saate kadar uyuyamayan insan ezikliği. yani ben

ben salıları çıkıyorum daha sakin oluyor.

yine yeniden ben. her cumartesi olduğu gibi bu cumartesi de işten çıktım ve eve gidiyorum. hayat hain kardeşim ben ne yapayım.

evde sıcak çayımı yudumlarken varoşluğun varoluşsal problematiklerini düşündüğüm sırada denk geldiğim başlık.

allah allah.
çok enteresan.

güya cumaya bütün teslim ödevlerini bitirecek olan ben ve sadece pazartesi gününü yetiştirmeye çalışan benin buhranlı cumartesi günü…
zor bir hafta beni bekliyor.yapailirsin(yapmama şansın yok 0 alırsın.jdjdjd)
cumartesi günü eğlenenlere bir şey söylemek istemiyorum.

benim tabii ki birazdan oyun oynayıp yaticam film önerisi olan var mı?

ulan her hafta böyle sahiden ya. bu asosyal, ezik, fakir ve varoş olmaktan bıktım la artık.

bu benim.. e ne yapayım dönem arasında yetişmeyen makaleleri, projeleri vs. yetiştirmeye çalışıyorum.. hafta sonu işler durmuyor aksine. öteleniyor.. ona varoşluk değil de mecburiyet diyelim.. (bkz: akademisyenlik)

her cumartesi olduğu gibi bu cumartesi de devam.

that is me!