dayanışma sandığı

sandıktan reis çıkarsa şaşırmam. swshswshwsh

arasaydım benim yerime bir oy atın deseydim olurmuştu. öyle bir sandık.

ne kadar gayri ciddi bakılsa da bize dayanışmanın, halkın arasındaki bağın gücünü gösterdi. gösterilere katılamayan insanlara destek sunma fırsatı tanıdı. yaşlı nenelerin, dedelerin, engeli olan insanlarımızın, coşku ve heyecanla adalet için sandıklara koşmasının, inancın değerini gösterdi. gerçek bir sokak anketiydi. tepkiyi somutlaştırdı.

cumartesiyi pazara bağlayan gece evde oğlumla birbirimize boş boş bakarken, üç kişi daha bulsak da sokağa çıksak diye düşünüyorduk. sabah ne olursa olsun gözümüzdeki ışık yeniden parlamayacaktı sanki.
taaa ki pazar sabah eve 300 m uzaktaki dayanışma sandığını görene kadar.
evet, o sandık yani hiçbir anlamı olmayan, kutu, poşet her ne olduğunun da önemi yok zaten. o benim bir gece önce düşen gardımı kurtardı.
ben o sırada beklerken eski chp milletvekilinden 85 yaşındaki lise öğretmenime, arkadaşlarımdan akrabalarıma birçok kişi ile karşılaştım, konuştum, dertleştim, kucaklaştım.
bir önceki gece doğru dürüst uyuyamadığı her halinden belli insanlarla kader birliği yaptım.
o sandık öyle bir günde hayatıma girdi ki 50 yıllık hayatımın en kıymetli anlarından birini içine sakladı.
özetle, siyasi olarak hiç anlamı olmayan ama manevî olarak içine dünyaları sığdıran saydam kutu diye tanımlayabilirim.

romantize edilen sandik iste.

damacanaya hallenir gibi surda sandik ovmussunuz allasen.