dışarıda koca bir dünya varken odasında takılan genç

(bkz: ben)

odamda kitaplarımla zaten kocaman dünyaların içindeyim diye düşünen genç yani ben.

başkasının derdi yine başkasını germiş dedirten başlık.

evreni algilamamiz ortalama 2 kg bir beyin ile mümkün olduğuna göre ki evren bayagi büyük olduğundan bence oda yada hucre farketmez dünya dışarda degil insanin beyninde akiyor. ote yandan oyle bir cagda yasiyoruz ki bu insanların arasina karismaktansa evde olu bulunmak cok daha onurlu bir tesadüf gibi geliyor.

ben 38 yaşımdayım. 15 yaşımdan beri kolumla bacağımla hayatın içindeyim. bu hayata o yaştan beri çalışıyor olmak, yüksek lisansıyla beraber 7 sene üniversite, sol mücadele, ve zindanlar da dahil.
günümüz "z" kuşağı olarak tabir edilen çocuklar kadar zeki, saygılı ve farklı çocuklar görmedim. biz 30 ve üzerilerin hiç bir zaman anlamaya çalışmadığı bir frekansa sahipler. biz onları anlamaya çalıştığımızda kendilerini olabilecek en net ve dürüst şekilde anlatıyorlar. biz ise her koşulda onlardan tiksiniyor ve ötekikeştiriyoruz. zira biz kendimizden tiksinmekteyiz.
bu güzel çocuklara verebileceğim tek nasihat bize benzemeye çalışmasınlar. hepimizin büyürken idollere ihtiyacımız oldu. ama biz idol alınacak insanlar değiliz. dünya ve ülke konseptinin taa naa'mına koyduk siz büyüyene kadar. bizi zehirleyip kendi evreninizi kursanız haklısınız.

bu başlık altında da hâlâ çocuklara gömülüp duruluyor. tanıdığım bütün gençler bu corona şarlatanlığı yüzünden ağır depresyonda. tanıdığım tüm yaşlılar kemik ağrıları çekiyor. işi bu hale biz ara kuşak yöneticiler getirdik.

hâlâ bu çocuklar neden serbest zamanlarda bile çıkmıyorların tahlilini yapmazsak geleceğimiz mahf bir halde. bilimsel yöntemleri şimdiden deli gibi araştırıp uygulamazsak her şey için geç olacak.

virüs bahane asıl sebep paranın olmaması.

göklerde kartal gibiydim
kanatlarımdan vuruldum

hadidesi.

zihni zaten yeterince kalabalıkken bedenini buna maruz bırakmayan kişidir.

o koca dünyaya açılabilmek için paraya ihtiyaç vardır ve tr genci napsin odasına kapanır tabi

çünkü dünya kirli iken odam ise temiz. her anlamda temiz.

virüs var, biz ne yapalım?

gerçi olmasa bile tek başına dolanmaktan başka bir şey yaptığım olmuyor. arkadaş ortamı bulabildiğim zamanlar var, yaramıyor. para da yok bir şeyler yapalım.

bu genç mecbur benim.

her birey kendi dünyasında mutsgdf.

sexting falan takılıyordur işte. rahatsız etmeyelim biraderimizi.

böyle olmasını ben de istemezdim.

sokağa çıksa napacak? nil nehrinden su içip, amazon ormanlarında cirit mi atacak?

tanım; normal, odasında takılan bir gençtir.

dünyasını sıgrabildiyse sorun yok bence

euro olmuş 10 lira...başka sözüm yok sayın hakim...şaka bir yana yeşil pasaportum olmasına rağmen memur maaşının 500 euro anca etmesinden dolayı çıkamıyoruz bir yere...özetle bu genç tamamen benimdir ve sebebi de maddidir

eğer önünde para, sağlık ve pandemi gibi sebepler yoksa yanlış yapan gençtir.
bir de bunun bile duygu sömürüsü yapılmış, inanamıyorum. dışarıda koca bir dünya olmadığını iddia eden mi dersin, odasına dünyayı sığdırdığını iddia edenler mi dersin, yalnızlık güzellemesi yapan mı dersin...

gençler, kardeşlerim, sevgili romalılar!
yaşım 33 neredeyse, 17 yıldır yazılımla uğraşıyorum. bütün hayatımı bundan kazanmama rağmen ve gerçekten bir şeyler 'yaratabildiğim' halde her fırsatta soluğu ya yürüyüşte ya bir arkadaş buluşmasında alırdım(pandemiden önce). dışarıda gerçek bir dünya ve gerçek bir hayat var. insan sosyal bir canlıdır. farklı etkileşimlere ihtiyacımız var. gün gelir bugün güzellediğiniz şeyler en büyük uçurumunuz, en büyük buhranınız olur benden söylemesi.

belki de odasında kendi yarattığı dünya dışarıdaki dünyadan daha büyüktür dedirten başlık.

kendimi baz alarak konuşayım. dışarıya çok çıkıyor olmama rağmen evde ki saatlerimin bir çoğunu odamda geçiriyorum. bunun en büyük sebebi de sorunlardan kaçmak.

elinde sadece bir bilgisayarı ve oynayacak oyunları varsa, kendini bu alanda huzurlu hissediyorsa kendi bileceği iş. sorunu çocukta değil çocuğu yetiştirenlerde, onun böyle bir psikolojide olmasını sağlayan etkenlerde aramak gerek bana kalırsa. (belki de sadece mutsuzdur, ders çalışıyordur, kitap okuyordur... kendini huzurlu hissettiği yer orasıysa bırakın orada kalsın.)