dışarıda koca bir dünya varken odasında takılan genç

umursamazlik veya tembellik olarak görülür ama ne yapsın parasız yapılabilecek tek şey budur.

dışarda koca bir dünya vardır ama beş kuruş para yoktur. parasız semt değiştiremezsin ne koca dünyası alüminyum!

ya umursamazdir, ya bencildir ya dertlidir ya da ergen..

ailesiyle cok bagdasamayandir. tabii biraz da aileyle alakalidir.

keske odama tıkılabilsem diye gıpta ettiğim gençtir.

tercihtir.genç değilim ama ben de odamdayım.mutluluk veya mutsuzluk meselesi değil.alışkanlık mevzusu.

odada iyi bir toplama pc varsa bu coğrafyada bulunan dışarıdan daha iyidir.

kesin metin2 ya da benzeri bir oyun oynuyordur. buradan metin2 oyununu çıkaranın yedi sülalesine selam yolluyorum.*

dünyayı kabul etmeyen yanlarımın seninle susacağını sanırdım,
yanılırdım.
boşluklarin kapanacağını,dünyanin yerine oturacağını,
bu pencerenin önünden kalkacağımı sanırdım,
yanılırdim.
yanıldım,insanım.
kimsesiz değilim,kimsesizliği biliyorum.
gözü kapalı kucaklayanlardan degilim dünyayı,
olmayacağim.
burdan kalkmayacağımı,
yorulmayacağim,
sokak lambalarinin yanisini beklemekten,
dünyanın araliksiz dönüsünü izlemekten. yorulmayacagim.
ama işte burdayim. kabul etmedigim dunyada
yine de
ıçine sindirenlerden olmayacağimi,
bundan gocunmadigimi
hatta yorulsamda da yorulmadigimi,
baskalarini sevmek icin
kendimi  sevmediğimi,
kendini sevmek fikrini sevmedigimi,
edebiyat yapmakla
felsefi konusmak arasinda bir boslukta sallandigimi
en sonunda o boslukta ölecegimi
ve yine bundan hic gocunmadigimi
akişa kapilamayacagimi,
dünyanin yalnizligini kucaklayacagimi
bilmeni isterim.
acelesi olmamayı sevdiğimi,
oturmaktan yorulmadiğimi
anlatmaktan yorulmadiğimi
nefesimin daraldiğini
bazı geceler korkmadan uyudugumu
hatta bazen deliksiz bile uyudugumu..
yine de korkulu rüyalarimi bile sevdigimi.
bilmeni isterim.
demiştim evden neden çıkmadigimi soran birine. dünya aksın hayata karışmak deliliktir.

yalnızlığı tercih etmiştir
dışarı da koca bir dünya olmasına rağmen
o koca dünya içinde kafa dengi birini bulamamıştır.

dışarıdaki koca dünya da şey, baldızımı cin s*kti, kaynım bana kaydı, sevgilisini 16 yerinden bıçakladı, hamile kediyi tekmeledi, kuran kursunda çocuk tacizi, iş yerinden son yevmiyesini almaya giden çocuk işçi ölesiye dövüldü, x memlekette köpeğe tecavüz skandalı, nefret cinayeti, 86 gündür kayıp çocuk amcası tarafından istismar edilip öldürülmüş halde bulundu, otobüste şortlu kadına tekme...

gezsen nereyi gezcen dolar olmuş 8, gitsen nereye gitcen her yer olmuş virüs, eğlensen nerede eğlenecen mekanın sulu birası olmuş 30, yesen ne yicen menüler olmuş 50. bu çocukların parası mı var, bu çocukların umudu mu var, bu çocukların hayatı mı var? nispeten şanslı olanların odası var. otur aslanım odanda kitabını oku, müziğini dinle. sen bakma üniversite mezuniyetinin bir işe yarayabildiği son neslin sana verdiği öğütlere, bize de zamanında ilkokul mezuniyetiyle memur olmuş dayı tayfa kendi öğüdünü veriyordu. hadi birader, hadi abi...
sure grandpa let’s get you to bed.

(bkz: oblomovluk)

dünyanın kişideki anlamına bağlı pek muhterem bir twitter fenomeninin dediği gibi demem o ki herkesin dünyası kendine be.

arkadaşım korona var korona. odamızda takılsak bir şey, dışarı çıksak başka bir şey. zaten iyice alışıyorsun bi süre sonra. odayı bırak yataktan çıkasın gelmiyor.

düzenli yaptığım eylemlerden biri diyebilirim. odamda kendimi nedense daha rahat ve güvende hissediyorum.bana ait bir alan , benim..

evin diğer kısımlarını aile bireyleri ile paylaşmak zorunda olsamda , o alan sadece benim.bunun verdiği rahatlık hissi başka.. hele ki kapını kapattığında..

arayı sadece bölen bir kapı olsa da , sana mahremiyet hissi veriyor.dokunulmazlığın güzel tarafı.

ileride çocuklarım olursa, buna özen göstereceğim hele ki ergenliğe bastıkları dönem ve sonrası için mahremiyetleri adına bir planlama yapmam gerekebilir.bir salgın hastalığın daha patlamayacağını garanti edemeyiz.dolayısıyla kendilerine ait büyük alanları olsun ki evin içerisinde, kendi hayatlarını sürdürebilsinler hem tek başlarına hem de davet ettikleri dostlarıyla.

bu yüzden ya bahçe dubleksi ya da müstakil ev düşünüyorum.bence çocuk 16 yaşına bastığı andan itibaren ebeveynlerinden bagımsız bir alana sahip olabilmeli.müstakil evler ya da dubleks olanlar ayrı kat mantığı sebebiyle bence izolasyonu sağlar.

bu sebeple bence ‘’ oda’’ mantığı önemli.insanın hem yaratıcılığının hemde duygusal dengesinin beslendiği alan.

odamda koca bi dünya varken dışarıda takılan bir gencim.. isyankar, amansız, sosyalist. biz ölümüne, ölümüne.

(bkz: dışarıdaki koca dünyayı odasına sığdırabilen genç).

yalnızca bedeni genç.
kitaplarda da koca bir dünya var. belki de genç değildir. bin tane starbucks veya avm, benim bir odam etmez. net!

evcimendir. kalabalık değil bireysel takılmayı sevendir.
dedikleri gibi virüs ve sokağa çıkma yasağı sonucu çıkamıyordur.
parası yoktur, sınava hazırlanıyordur, ailesinden ve diğer boş muhabbetlerden haz etmiyordur vs.

disarida koca bir pandemi oldugu icin odasinda takilan genctir. benimdir.