disleksi

orta okulda, türkçe hocası herkes defterine "murat"yazsin geliyorum dedi. yazdık işte efendim, geziyor sıraları birkaç kişi de yanlış bir şeyler buldu ben de "murat da yazamıyorsanız ne işiniz var ortaokulda ilkokula gidin dedim". bana sıra geldi "a'yı unutmuşsun "dedi. nasil olur on kere kontrol etmiştim ama maalesef a'yı unutmamısım yazma gereği hissetmemiş güzelim beynim. hala 3 ve 8' i karıştırırım ve 4 ile 9'u. navigasyon bir ölümdür, kaybolayım da aynı yere üç dört kere gelmeyeyim daha iyi. sağ ve sol kavramı zaten ,yutkunup bir terlememe sebep oluyor. matematik dersinde de şöyle bir sorunla karşılaşmam muhmeteldi, problemi çözerim ama nasıl çözdüğümü bilmem. hoca tahtaya çağırır "hocam ben yapamadım" derim sonra cevabi bulup nasil bulduğumu bilmediğim için hayıflanıp dururum. derslerim kötü olmadı, sınavdan bir gün önce hatta sınav günü okulda çalışır iyi alırdım. defteri olduğu gibi kafama kodlarım, yerlerini karıştırır olaki bir sayfa atladım vay halime, anlayacağınız kaydırma...
ıletişim kurmak hayli zordur bizimle, niye mi çünkü farklı dilde bir yazılımı dünya diline tercüme etmek hayli zor. türkçe de değil, kafanın içindekini ifade edecek bir dil bulunamadi henüz yani ben bulamadım en azından. zaten hızlı bir alt yazi gibi akıp duruyor düşünceler ,yakalamak kulfet sal gitsin. bazen ne dediğimi bilmediğimde daha iyi idrak ediyorum. en iyi iletişim şekli yazmak bizim için, o konuda bir sıkıntım yok allaha şükür. bazen yazarken okuduğum için ,yazdığım cumleyi okuyarak tamamlayınca yazmayı unuttuğum oluyor ama en azından düzeltmek zor değil. ıcimi dökmüş bulundum, bununla yaşamak zor ama eğlenceli bir tarafı da var biz dalgınların bilen bilir.

sairlerde de var olandir.

eğer bağcık bağlayamamak vesaire buna giriyorsa bende buna sahibim. çoğu şeyi geç öğrendim. sağ ve solu sanırım 10 yaşında falan öğrendim. bağcık bağlamayı halen daha beceremiyorum çok. bu yüzden çocukken aileden salaksın, aptalsın tarzı şeyler de duydum.