doğaya çöp atan insan

kuş gözlemcileri ve doğa severler bu konuda oldukça duyarlı ama bizim insan eğitilmez.

yaşayışı, dünya bakışı bencil olan, yarını ve başkalarını umursamayan davranışa sahip insandır. bunların başında sigara izmariti gelir diye düşünüyorum. son dumanını üfledikten sonra çöpe atanı çok az gördüm. ve bu melet toprakta 1-2 yıl kalıyor ve günlük en az bir paket içenlerin olduğunu düşününce her yer izmarit doluyor. bu giriyi gireken bakayım dedim hatta ve dünya genelinde denizlere her gün atılan yaklaşık 16.5 milyar izmarit olduğunu öğrendim. kaynak

kediye, köpeğe tuvaletini, yemek yemesi gereken yeri öğretiyorsun ama bazı insanlara maalesef öğretebilmenin imkanı yok yok yok! ruhlarının pisliği dışa yansımış halde sahillerde, sokaklarda, parklarda...
kendi memleketini bırakıp geliyor çalışmak için, ekmek yediği yeri çöp içinde bırakıp, doğanın bağrına mangalı saplayıp sonra da "burası çok bozuldu" diyor. neden acaba?
her yaz parklar, sahiller, ormanlık alanlar rezalet durumda. bir kere şile'ye gitmiştik sinirimden ağlayacaktım. salam paketini, kahvaltı çöplerini fırlattı ormanlık alana bi tane insan müsvettesi. çöp içinde zaten her yer. magandaland olmuş tam. keyif çatmak için geliyor, çöp içinde bırakıp gidiyor. bir şey desen olay çıkar, seni bastırır. geri döndük. bir daha da adım atmadım zaten.
evlerinizin temizliği kadar dışarıyı da önemseyin. ayıptır, günahtır!
cidden bu konuda soğukkanlılığımı kaybediyorum. o kadar sinirleniyorum.

doğa dışında nereye atıyosunuz çöplerinizi şunu bi açıklayın toprak ana beni bıçaklamadan önce.

talan edilen doğada apartman dairesinde oturan tiplerin pirim kasması da yani! sormazlar mı insana doğaya kaç ağaç diktin bugüne kadar diye?

ne ailesinden ne okulundan ne çevresinden hiç bir görgü alamamış kendini birazcık da olsa geliştirememiş ilken insan türü... doğaya attığı o çöpün hepimizin evi olan dünyamıza zarar verdiğini düşünemeyecek kadar kıt akıllı insan türü...

iz bırakma. aslında bu kadar basit. gittiğinde, geldiğin belli olmasın.

bu ilkokulda verilebilir. her sene koyar dersini anlatırsın. kavraması zor değil, yapması zor değil, anlatması zor değil. ama harika bir müfredatımız olduğu için gerekli konulardan buna yer kalmıyor. anlatılınca da bin tane saçmalığın arasında kaynıyor.

şimdi bu başlıktaki mesajım harici bir şey daha öğrendim böyle doğa yürüyüşü tireykink mireykink yapan bir yetkili abiden öğrendim.

doğadasın yürüyorsun, belki organik diye elmadır yemektir atıyorsun, hem toprağa karışır hem belki hayvanlar nasiplensin diye.

yanlışmış. öyle dediler bana da mantıklı geldi. hayvanlar alışırmış. şimdi bizim sokak kedilerini yaptığımız gibi. atmayın çöplerinizi poşete koyun geri götürün şehire çöplere atın diyorlarmış.

doru. ben tilki olsam. sürekli sucuk mucuk artığı filan görsem alışırım. gelir bakarım yemek var mı ağaç dibinde diye. görmeyince de söverim aevladı iki ekmek sucuk bıraksan ölür müydün derim tembelleşirim. sonra gel de avlan. al işte.

yabmayın. onlar kendileri yemek bulsun.

bazen ufak 1 cop, ufak 1 atik, buyuk 1 yangina sebep de olabiliyor.

doga katili insandir.

everest'te bım poşeti gördükten sonra bu tür öğütler bana suya çizilmiş çizgiler gibi geliyor.

bizler geri dönüşü olmayan noktaya gelene kadar ne yazık ki durmayız. aslında o noktaya geldiğimizi de farkında değiliz. bugün plastik atıkların dünyada ulaşmadığı hiçbir yer kalmadı. temizlenmesi mümkün olmayan bir seviyeye geldi. bizim atıklarımız birçok türü yok etti ve etmeye devam ediyor. tüm bunlara rağmen sadece dünyanın %1lik kısmı gerçekten iyi bir şeyler yapmaya çalışıyor.