doğru insanın hiç var olmama ihtimali

korkunç bir ihtimaldir.
her zaman doğru insanın, doğru bir zamanda karşıma çıkacağına inanan biri oldum.
hayatıma giren insanların beklediğim insanlar olduklarını düşündüm, yanıldım.
yaşım ilerledikçe her geçen gün benim için doğru insanın olmama ihtimali daha da arttı.
artık ne istediğimi bile bilmiyorum.
yaşım 25 olmasına rağmen büyük yorgunluk hissediyorum üzerimde.
artık kendimi yeniden, yeni birine anlatmak bile zor geliyor.
sırf bu yüzden bile doğru insan olabilecek kişiye hiç şans vermeden, başlamadan bitiriyorum.
ve gözlemlediğim kadarıyla da çevremde, sosyal medyada kızlı erkekli çoğu aynı dertten muzdarip.
n’olacak bizim bu halimiz acaba, mantık evliliği mi yapsak, n’apsak?

doğru insan nedir bilemeyeceğimizden her zaman var olan ihtimaldir.

insan doğru insan nedir diye merak ediyor. kafasında bir şeyler oturtuyor. sonra onu aramaya çalışıyor dolayısıyla bulamıyor. bulamayınca bu ihtimali düşünüyor. arayış içinde oluyor. arayış içinde olunca da haliyle bulamıyor.
mutluluk gibi. insanlar mutluluk arayışında ama mutluluk aranan bir şey değil. mutsuzluktan kaçsak yeterli diye düşünüyorum. o ihtimali aramamak veya düşünmemek en mantıklısı gibi geliyor.

dogru insan var mıdır bilemem ama benim onu aramaya niyetim olmadığı kesin

doğru şık bulunamazsa doğruya en yakın olan şık işâretlenir.

masallarla, kısmeti ayağına gelen güzel prenses hikayeleriyle büyütülmüş olmanın verdiği durum.
masal bittikten sonra çocuklara "unutma bu sadece bir masal yavrucum, gerçek değil." demek ne kadar önemliymiş. *

hayatımızın her alanında mücadele ederek, kendimizi geliştirerek hayatta kalmaya çalışıyoruz.
gerek okulda gerek iş ortamında gerek sosyal alanlarda sürekli bir hareket bir çaba halindeyiz ama gel gelelim ki iş özel hayata, ilişkilere gelince hepimizin üstünde bir hantallık bir umursamazlık var.
"bir gün işte o doğru kişi kapıdan girecek ve beni olduğum doğal halimle ömrümün sonuna kadar sevecek. bir gün bile kavga etmeden, geçim sıkıntısı, yokluk, ailelerle ilgili problemler yaşamadan üç çocuğumuzla deniz kıyısında güzel bir evde yaşayıp gideceğiz."
böyle anlatınca ne kadar gerçek dışı ne kadar zorlama duruyor değil mi?
e ama bunu istemiyor muyuz? aklımızın bir köşesinde buna benzer senaryolar yok mu?
doğru kişi diye diye kendimizi yırttığımız ama kendimizle ilgili en ufak bir değişim için çabalamadığımız gerçekleri ne olacak?
hiç karşı cinsi anlamak için uğraştığımız oldu mu?
hiç ilişkiler üzerine bir kitap bir makale okuduğumuz oldu mu?
bırakın tüm bunları hiç bunlar hakkında youtube da bir video izlemişliğimiz bile yoktur.
armut piş ağzıma düş mantığı.
ben kanapemde hımbıl hımbıl otururken salonun ortasına bir ışık hüzmesi inecek içinden tam da hayallerimin erkeği/kadını çıkacak...

dostlar size bir şey söyleyeyim mi, ilişkiler oyundan ibaretmiş.
bundan bir kaç ay önce (bkz: aşk oyunları için yaşlı hissetmek) diye bir başlık açmıştım. kendi bıkkınlığımı, yılgınlığımı burada belirtmiştim ama hatalı bir bakışa sahipmişim.
kişinin kendini geliştirip karşı tarafı ne kadar etkilediğiyle ilgiliymiş her şey.
kriz anlarında durumu ne kadar yönettiğle ilgiliymiş.
tıpkı hayatın kendisi gibi.
biri gelsin ve beni tüm doğallığımla kabul etsin. etsin tabii ama sen de kalk da bir şeyler yap onun için değil mi? ilişkin için çabala, mücadele et.
o kadın/erkek için o ilişki için en önemlisi kendin için yeni şeyler kat ortaya.
sonra bir de utanmadan ağlıyoruz doğru kişi nerede diye.
doğru insan yoktur arkadaşlar. doğru olması gereken, düzeltip geliştirmemiz gereken kendimiz vardır.
emeksiz hiç bir şey elde edemiyorken bu hayatta ilişkilerde neden edelim?

kasıntı bir düşünce olduğunu düşünüyorum..

kesinlike yoktur. kendimden biliyorum.

son derece doğrudur.

var olmadigini bilsen gene daha iyi, hic olmazsa beklemezsin, ona gore gardini alirsin. simdi, la acaba bu o mu, hadi yuregim ha gayret diye diye hep hayal kirikliklari yasamak daha yorucu ve yipratici.

bazen 80lerinde el ele tintin yuruyen tonton ciftleri gorunce giptayla karisik derin bir huzun yasiyorum..

herkes hata yapar. en temiz adamın bile ruh hali bozulduğunda bencilleştiğini fark ederiz. önemli olan aşırıya kaçmadan ölçümüzü bilmek.

çoğu insanın içini yiyip bitiren ihtimaldir.

hepimiz doğru insanı arayıp dururuz ama kimsenin doğru kişiyi bulduğunu göremeyiz. insanların görmedikleri olgulara olan inançları da giderek azalır ve bundan ötürü de galiba bu ihtimal aklımızı sürekli yoklar.

doğru insan kimdir ki, birlikte uzun yıllar geçireceğiniz insan mı? sırf sorunlar yaşadınız diye geçmişteki kimse doğru değil miydi? o zamanki size göre doğru oydu aslında.
ilişkileri kucaklayın arkadaşlar, herkesin hayatınızda ufak bile olsa bir yeri oldu, bundan utanmayın ya da buna üzülmeyin. zamanında güzel anılar yarattınız ve mutlu oldunuz, bu yetmez mi? belki de gelecekte sizin uzun yıllar birlikte olacağınız birisi olmayabilir, bu da bir olasılık. bence önemli olan kendinle mutlu yıllar geçirmek, varsın yan roller değişsin.

ağlayıp günlüğe yazılası bir durumdur. ihtimaller..
üzücü be. çok olası ama düşünmeyelim insanı ilişkiye küstürürsünüz be başlığa bak.

doğru insanı aramayın doğru insan olun.

allahın varlığı , iyiliğin gerçek ve mutlak olduğunun göstergesidir.rabbim iyiliğin, merhametin ve sevginin kaynağıdır.

dolayısıyla böyle şeylerin ihtimalini hesaplama ve bilme şansımız yok. olsaydı da güzel olmazdı.bence tevekkül harika şey.senin dışında her şeyi bilen bir yaratıcın var.tartışılmaz doğru ondan gelendir.

insanın akli iradesi sınırlıdır.doğrular ve yanlışlar değişebilir.biz hangi doğruyu biliyoruz ki? bunun varlığını merak ediyoruz? en doğru olan 1 tanedir.hepimiz ona “yaratılmış insanoğlu” olarak dua ediyoruz.

bu yüzden “insani doğruyu “ aramaktansa, rabbimizden iyiliği dua ederek istemek bence en doğrusudur.

şükürler olsun.

doğrudan ne kastedildigine bağlı...

e herhalde yok. sen birini doğru insan ilan etmeyi uygun gördüğün için var olan bir şey o.

kendisini doğru olarak kabul eden insan yanılsamasıdır. kendindeki kusuru kabullen ki dogru insani bulabilesin. kendini doğru ve kusursuz görürsen aradığın dogruyu bulamayacaksın. evet.

insanlar, doğru insanı küstürtecek kadar yoruyor. sonra da nerede o doğru insanlar deyip ahlanıp vahlanıyorlar. bizler sadece doğru insanı kendimizden uzaklaştırmayı görev haline getirmişiz. kime göre doğru olduğumuzu bulmak uzun ve karanlık bir yol. bu yola çıkacak gücünüz yoksa eğer o doğru insanları bekleyin, beklerken de doğru insan olarak kalın ki doğrular sizi bulsun! *

katıldığım önerme, en azından şimdilik. insanlar yapboz parçası misali tam anlamıyla uyumlu birini bekliyor doğru insan olarak. ama bir yapboz gibi 4 köşeli varlıklar değiliz. o yğzdrn de tam anlamıyla uyumlu dolayısıyla da doğru kişiyi bulmak imkansıza yakın.