doğum sonrası depresyonu

(bkz: postpartum psikoz)

kadınların doğumu izleyen süre içerisinde bebeğine karşı geliştirebileceği kaba tabirle ondan nefret etme duygusunun oluşmasıdır. anadoluna 40 gün anne ile bebeği yalnız bırakılmaması geleneği bu sayede doğmuştur. hatta yani doğmuş bebeklere özellikle de erkek bebeklere musallat olan varlıkların hikayelerindeki temel sebepte yine bu durumdur. bazı kadınlarda çok şiddetli şekilde ortaya çıkar ve bebeğini öldürme yada ölüme terk etme davranışı ile şekillenir.

bunu yaşamış bir yakınımdan şunu duymuştum "bebeğim doğmadan önce çok heyecanlıydım. onu daha görmeden bile çok seviyordum. ama doğduktan sonra ona karşı sevgi duyamadım, aynı odada bile kalmak istemiyordum. hatta birileri onu sevdiğinde anlayamıyordum. çok büyük suçluluk duydum."

bunu kısa bir süre için yaşamış. ama yıllarca bu nefretin devam ettiği insanlar da var. insan psikolojisi çok ilginç gerçekten.

bir tane buzağı doğmuştu , biçız inek buzağıyı almadı emmesine izin vermedi , hayvanlarda sık görülür bu depresyon , inekler yavrusunu süsüyor bile şerefsizlik yapıyor deyyuslar.

ciddi tedavi ve destek gerektiren durum. kadınların bir aylık adet döngüsü sürecinde bile hormonal değişikliklerden ruh hali önemli ölçüde etkileniyorken doğum gibi büyük bir olay sonrası gayet görülebilecek depresyon durumu.

lohusa depresyonu, postpartum depression olarak da bilinmektedir. genel tanimi; yeni dogum yapmis annelerin gecirdigi bir tur depresyon cesididir. ilk dogumlarda daha cok rastlanan bir durumdur. esasen bu depresyon durumu oldukca normaldir, yeni dogum yapmis her anne adayinda kaygi bozuklugu, endiseler, yorgunlugun getirdigi psikolojik degisim gorulebilir. ama tabii ki surecin uzamamasi kaydiyla. bu depresyon cesidinin gorulme donemi en fazla bir sene olarak kabul edilmektedir, bir seneden fazlasi ise lohusa depresyonundan daha farkli bir psikolojik sikintinin olduguna isaret edebilir. lohusa depresyonunun en temel nedeni, gebeligin sonlanmasiyla hormonlarin hizla degisikligidir. akabinde yorgunluk, stres, annenin "acabalari", duzensiz ve yetersiz uyku, desteksiz bebegin bakimini ustlenme ve hatta alinan kilolari annenin takinti yapmasi bile etken olarak sayilabilir. sureci atlatilmasinin en kolay yolu, anneye destek olmaktir (bu anneden cok cevrenin saglayacagi bir durumdur). bu gerek ev isleri ve bebegin bakimina yardimla, gerek psikolojik olarak anneye yapilacak destekle mumkundur ancak...

efsaneye göre alkarısı adlı bir varlık yeni doğan bebeklerin ve lohusanın ciğeriyle beslendiğinden ikisine de zarar verirmiş. hatta bu zararı annenin vermesine neden olurmuş.
alkarısı efsanesinin kökeni şamanizme dayanmaktadır.
alkarısından korunmak için lohusa 40 gün yalnız bırakılmaz, ışıklar tamamıyla kapatılmaz, yatağın başucuna kuran konur, bebeğe kırmızı örtü örtülür. hatta lohusaların başlarına kırmızı kurdele bağlaması da alkarısından korunmak amaçlıdır.