donundan mendil yapan akp’li dayının siz de yapın yokluk çekmeyin demesi

o cümleyı kurduktan sonra ciddiye alıp o adamla tartışmaya devam eden kişide suç

ben ikna oldum. donumdan mendil yapıp yokluk çekmemeyi düşünüyorum. tek derdim buymuş meğer.
teşekkürler yüce insan sayende aydındandım. ampul gibi ışıl ışılım şu an. *

niye ben bi pantolonu 10 yıl giymek zorunda olayım? niye bir giydiğini bir daha giymeyen insanlar varken ben niye yeni kıyafet giymeyi haketmeyeyim? insanların bu kadar güzel ikna olmasını asla anlamıyorum. ben zengin değilim
ben niye kanaatkar oluyorum? asıl zengin kanaatkar olacak ki bana da bırakacak. zenginin gözü doymadığı için niye ben istediğim gibi yaşayamıyorum? niye bana sadece karnımı doyurmak, yaşayacak bir çatı edinmek dışında her şey lüks görülüyor? ben de istediğim gibi giyinmek, istediğimi yemek, istediğim evi almak, istediğim arabaya binmek hakkına sahibim. neden daha azıyla yetineyim?

5 sene once olsa oradaki herkes akp yi savunurdu. su an o kalabalikta akp yi savunan 2 kisi cikti. teşekkürler mansur yavas, teşekkürler ekrem imamoglu. bu sahne bile akp diye birseyin kalmadığınin ispatidir. akp denilen parti, ülkeyi soyanlar, beyni olmayanlar ve pudracilardan ibaret bir olusuma donusmustur ve son evrelerini yasamaktadir.

#671390 tanımda yazar arkadaşın da dediği gibi dayı fanila kırığı diyor. karşıdaki bulunca böyle dayıyı bel altı vurmuş. üstteki girdiler de videoyu izlemeden aynı kervana katılmışlar. ya da izleyip aynı bel altı vuruşu tercih etmişler. dayının yerinde olsam mahkemenin yolunu tutardım.
tanım: kör inancın insanı getirdiği nokta. hem dayı hem de bel altıcı açısından.

yeni bir girişimcilik projesi olabilir.

fanilasıyla ve on yıllık kazağıyla vedalaşmayışıyla, mevcut hükümetle devam etme isteği aynı nedene dayanıyor dayının. yaşamındaki her şey aynı kalsın istiyor. bazı insanlar böyledir... yerleşik her şeyden bir şekilde hoşnut olurlar.

mesela çocuklarım için boşanmıyorum diyen bir hanım da aynı yerden besleniyor fikren: kurulu düzen!

şehirde, günde 10 saat asgari ücrete çalıştığı halde köyüne tarlası veya evi olduğu halde asla dönmeyen kişi de aynı yerden besleniyor: kurulu düzen!

sürekli belli ürünleri tüketme isteğimiz veya belli aralıklarla harcama yapma isteğimiz de farklı bir şekilde aynı zeminden besleniyor: kurulu düzen!

dayıdan farkımız: biz ellerin kurulu düzenine gıpta ederken dayı kendi kurulu düzeninden uzun süre hoşnut kalıyor. bunu yaparken de mecburiyetlerini yüceltiyor: tıpkı bizim satın almaya mecbur hissettiklerimizi övüp yüceltmemiz gibi. insan mecburiyetlerini yüceltmezse çatlar ölür azizim!