düzenli spor yapmak

fit bir vücuda sahip olmak ve kendini iyi hissetmek isteyen insan eylemidir. aynı zamanda düzenli spor yapanlar sağlıklı olur ve zor hastalanır.

bağımlılık yapıyor.

pazartesiden itibaren * benimde başlayacağım bir rutindir. huzur vermesi bi yana, düşüncelerimi toparlamama yardımcı oluyor. spor zor diyip geçmeyin. salonda, olduğunuz yerde adım atma videolar var. tavsiye ederim. özellikle sabah yeni uyandığınızda yaparsanız emin olun daha iyi hissedeceksiniz.

tek bağımlılık yapmasını istediğim ama ne garip tek bağımlılık yapmayan şey hayatımda keşke olsa hertürlüsünü denedim ama yok olmayınca olmuyor benim yapıma uygun değil herhalde bende nerde kötü alışkanlık var o bağımlılık yapıyor ne hikmetse yakındır araba sevdam yüzünden yürümeyide unutacağım bu gidişle

son 3 senedir yaptığım olaydır,

sabahları kalkarım sporuma giderim miss gibi güne başlar ve devam ederim..

herkese tavsiye ederim..

yaklaşık bir yıldır haftada üç gün olarak devam ettiğimdir. kilolar alınır-verilir* önemli olan hareket etmek, genciz, boş oturmayalım.

düzenli spor yapmak, vücudumuzu sağlıklı ve zinde kıldığı gibi, gündelik hayatta yaşamış olduğumuz stresi de büyük ölçüde azaltmakta ve hayatımızı da güzelleştirmektedir. bilindiği üzere spor veya egzersiz yapmak beynin direkt olarak mutluluk hormonu salgılamasına yol açar. bu nedenle de bireyler egzersiz veya herhangi bir spor branşına odaklanarak, kendilerince sevdikleri bir hobi edinebilirler.

spor sayesinde kişinin kendini daha dinamik, daha diri ve daha öz güvenli hissetmesi de söz konusu olur. ayrıca vücut formunun korunması konusunda da düzenli spor yapmanın büyük katkısı olur.

son yıllarda yaygınlaştığını düşündüğüm durum.
infulenzır arkadaşlarımız her ne kadar bizi hunharca tüketime teşvik etse, hayatlarımızdan memnun olmamaya ve sahte bir yaşama inanmaya itse de kırk yılın başında işe yaradılar diye düşünüyorum bu konuda.

etrafımda spora zaman ayıran insan sayısı arttı. kimileri sağlıksız bir şekilde bedenleriyle barışamamanın bir yansıması olarak yapıyor bu işi ve sağlıklarını bozacak bir raddeye varıyorsa üzücü.

ama insanlara "aa ben de yapabilirim ya, hadi yapayım" gibi bir motivasyona ulaşmasına katkısı olmadığını düşünmüyorum. zira kendim de yaşıyorum pek çok beceri ve hobi ile alakalı aynı durumu.

ben bu konuda disiplinli birisi değilim ve bu disipline sahip olan insanları da çok takdir ediyorum ve imreniyorum böyle kişilere.

sporun bence psikolojik olarak da çok sağaltıcı bir yanı var. zamanının belirli bir kısmını bedenine, hareketlerine, nefesine odaklamak ve fiziksel yorgunlukla beraber bir şeyler düşünmeye fazla vakit bulamamak -en azından o esnada- bence özellikle kaygılı insanlar için çok iyi bir zihinsel mola biçimi oluyor. bedene faydaları zaten aşikâr.

yapılacaksa ömrün son gününe kadar yapılmalıdır. aksi takdirde tövbe estağfurullah sizi yaptığınıza yapacağınıza pişman eder.

başarıdır.
öz güven inşasıdır.

çocukluğumdan beri haftada 2 kez mutlaka yüzüyorum. bana en iyi hissettiren eylem. hem dünyadan sıyrılıyor, hem de aşırı dinç hissediyorum. bir de sabahları evde yarım saat;

walk walk walk

hep isteyip de asla başaramadığım olay. var mı bunun bir yöntemi acaba?

bende düzensiz bile yapmamak şeklindedir. arada uzun yürüyüşlere çıkarım ama onlarda da spor yapma gayesiyle çıkmam. sadece gezerken hafif ama uzun süreli bir spor yapmış da olurum.

heves ettiğim ama asla beceremediğim rutin.
bunu başarabilene saygım sonsuz. ben asla yapamıyorum.
yaş ilerledi. her yerim ağrıyor. kilo da var ama cidden asıl sebep ağrıyan belim yamulan sırtım sarkan kollarım büyüyen göbeğim ve lömbür lömbür bacaklarım.
ama yok. bi ay zor devam ettim pilatese. evde desen asla beceremem bi başıma.

nabıcaz hiç bilmiyorum. yamuldum kaldım.

her hafta başlayıp birkaç gün sonra birkaç aylığına ara verdiğim şey. bir türlü başaramıyorum ben bunu ya, yok mudur bir yolu yordamı. yoksa bende mi sorun var a dostlar.
neyse haftaya tekrar başlayalım bu başlığı görme hatırına, bakalım ne kadar sürecek. akfkflfkd

yapmak isteyip bir türlü yapamadığım şey.
canım ne zaman isterse o zaman yapıyorum, o da genelde birkaç ayda bir falan oluyor. o zaman da gazla giriyorum spora, ertesi gün kaslarım ağrıyor, ikinci gün yerimden kıpırdayamıyorum. sonra “biraz dinleneyim” diyorum ve o dinlenme birkaç haftaya, bazen de aylara uzuyor.
tekrar motive olup “bu sefer düzenli yapacağım” diye başlıyorum, yine aynı döngü: ilk gün heves, ikinci gün ağrı, üçüncü gün pes.
bedenim her seferinde sıfırdan başlamak istiyor, ben de her seferinde aynı hatayı yapıyorum.
düzenli spor yapan insanlara gerçekten imreniyorum, disiplinlerine hayranım. bana da bir gün o istikrar nasip olur umarım ama şimdilik sadece uzaktan saygıyla izliyorum.

#3763866 #3763869 #3763905
istikrar sorunu olanlara yoga önerilir

12 ders sonrası iki yıldır kendim kendi kendime yapıyorum, içselleştirince hemen hiç yılgınlık isteksizlik yaşatmayan bir disiplin

sanırım bedensel faaliyete eklenen ruhsal hoş duyum nedenli sürdürülebilirlik içeriyor. pilates, kardio sürdürülebili değil bence de. işe ruhumuzu katınca iyi geliyor sanki.

hiç bir girdiyi okumadım, 12-13 senedir yapıyorum, çok faydasını gördüm.net

haftada 5 gün gym'e giderek yaptığım.

#3764036

karın kaslarımın gözükmesi için yağlarımı eritmem gerekiyor. kollarım yavaş yavaş kalınlaşıyor, omuzlarım büyüyor.

50 kg bench press, 200 kg leg press ve 100 kg squat yapıyorum.

spor yapıp etkisini görmeyen yoktur sanırım.

en güzeli 6 gün yap 1 gün dinlerdir vücudu.

aynı diyet gibi. 6 gün ye 1 gün akşam sınırsız ye gibi.