eğitimin nihai amacı

sınavlarda yüksek puan ve diploma değil, insani değerler olmalıdır. entelektüel bir kültür, estetik bir bakış açısı, tarihi bir derinlik kazandırmak da bir o kadar önemlidir.

insanlara katacak belirli düzeyde bilgi birikimidir. kendine yetiştirmiş yetiştirmeye çalışan bireyler inşa etmektir. zihnini kullanmayı öğrenmektir gereksiz bilgileri silip gerekli bilgileri kullanmayı öğrenmektir.

sorgulamak ve hayata yeni pencereler açabilmek adına insana merak ve cesaret vermek.

en azından türkiye için söyleyebileceğim, bu sistemin ancak bir meslek edindirme sistemi olduğudur.

yoksa 3 ay sonra unutucağımız bilgileri kafamıza pompalamazdık.

olması gereken : kendinin farkında olan, hem bireysel hem toplumsal değerlerini kazanmış, mesleki eğitim alarak meslek hayatına hazır hale gelmiş, saygılı ve hoşgörülü bireyler yetiştirmek.

olan : sınavlarla kategorize ettiğimiz öğrencileri başarılı / başarısız olarak ikiye bölmek. yine aynı sınavlarla karar verdiğimiz bölümlerde okutmak. mezun olduğunda da yime aynı sınavlardan başarılı olanları işe sokup geri kalanları sinir, stres sahibi yapmak.

sistemin bir dişlisini tamamlayacak, korkak ve itaatkar bireyler yetiştirmek.

2000'li yıllar öncesinde bu hedef "tek tip" insan yetiştirmekti. farklı düşünen, yazan, konuşan çıkıntılıkları tıraşlamak, törpülemek, olmadı çıban başını ezmek gibi amaçları vardı.

2000'li yıllardan sonra ortada eğitim kalmadı. "bu kadar cehalet ancak tahsille mümkün olabilir" diye ifade edilen tabir, resmen ete kemiğe büründü.

nufusu idare edilebilir kılmak. vasat zihinler yetiştirmek.

eğitimle öğretimi karıştıran ve ona göre tanım yapmaya çalışan yazarları barındıran başlıktaki amaç.

eğitim doğduğunuz andan itibaren başlayıp ölene kadar devam eder. kah bir büyüğünüzden, küçüğünüzden, akranınızdan, kah kendiniz tarafından, kah toplum tarafından.

öğretim ise yaşamınızın bir dönemini kapsamaktadır. bunu ister kendiniz yaparsınız, ister bir başkası yapar. olmasaydı dünya şu an böyle bir yer olmazdı. bilgi bu sistemle aktarılıp yayılmaktadır. bizi dünyanın en baskın türü yapan da budur. gömmenin çok anlamsız olduğunu düşünüyorum. veriliş sistemini eleştirmek ile topyekün öğretimi reddetmek çok farklı şeyler çünkü.

nihai amacına gelecek olursak. nihai bir amacı yoktur. kişiden kişiye, toplumdan topluma değişmektedir. dünya siyah ya da beyaz değil gridir. her sorunun, her olgunun tek ve net cevapları yoktur. bir bilgisayar oyunu olmamamızın bir getirisidir bu.

şu anki sistem tamamen sınıfı kazasız belasız geçme üzerine kurulmuş, ülkenin her yerine bakkal dükkanı gibi üniversite açılmış olsa da eğitimin temel amacı herhalde hala modern toplum bireyleri yetiştirmektir.

tıpkı bir cocuk şarkısı gibidir;

iliklerine kadar faydacı (bkz: pragmatizm) bir sistemin ürünü olan insan yetiştirmek. milli eğitimin temel esaslarını (bkz: john devey) hazırlayınca bu şekilde olması normal tabi.

düşünmeyi, öğrenmeyi ve yenilenmeyi öğretmek.

eğitimden kastın nedir? 18 yıllık rutin ilkokul-üniversite eğitimi mi? 18 yılın amacı sana yürümeyi koşmayı öğretmek, insanlığı anlatmak. bunun dışında insanın kendini eğitimi önemli, sosyoloji psikoloji hatta antropoloji <haneke abimize selamlar> sinema, edebiyat bilmem ne bunlarda eğitim ve tamamlayın. bunlar beş on kişinin önüne geçmek için değil, düz olmamak için gerekli eğitimin amacıdır efendim. kalın sağlıcakla...

günümüz okullarının fikrimce iki ana amacı var:

1. devletin benimsediği ideolojiyi aşılamak
2. halkın birçok şey hakkında bilgi sahibi olması

herkesin aynı düşünmesini sağlamaktır.
farklı düşünen okuldan atılır ya da asılır.

(bkz: kendini gerçekleştirmek)

hayvanî güdüleri ve yıkıcı etkilerini kontrol altına almayı başarmak.

ahlâkî değerlerin farkındalığını kazanmış ve benimsemiş, var olan yeteneklerini geliştirmek üzere altyapısı hazırlanmış, istendik davranış geliştirmiş bir birey, iyi bir vatandaş yetiştirmek.

insanlara biraz teknik bilgi verip kapitalizm çarkına atmaktır.

zaman kaybı ve üniversite sonrası diplomalı işsiz.
bölüm açıyorlar ama iş bulma olanağı sağlamıyorlar.
bir çocuğu eğitip istediği meslek alanında geliştirmek 14-16 yıl sürüyor. bu aşırı uzun bir süreç.
dediğim gibi iş olanağı bile kesin değilken bu kadar zamandan çalmasından hoşlanmıyorum.
öğretici değil nasıl düşünmeyi de öğretmiyor tam. anca ezbere dayalı ve ne düşüneceğini öğretip soyut zekayı sınırlandırıyor ve köreltiyor.
eğitim anlayışı da sistemi de yok.