eğitimin nihai amacı

iki kavram sıklıkla birbirine karıştırılıyor. eğitim ve öğretim farklı şeyler. eğitim insan yavrusuna toplum içinde toplum kuralları içinde yaşama beceri kazandırır. bu iş ailede başlar, okulda devam eder, hayatın tamamı bir eğitim sürecidir. değişen koşullara göre farklı davranış biçimlerini öğrenmek gerekebilir.

yönetici sınıfı ve üreticiyi yetiştirmek. sadece bilinçsiz tüketici olması istenen ülkelerde eğitim sürekli bozulma halindedir.

özgürlüğü tutsak etmek. ejderhaya tasma takıp onu evcil bir köpeğe dönüştürmek gibi..
insanın hür iradesine santral kurup elektrik üretmek gibi..

günün birinde tacirler krallar olmaya karar verdiler. sıradan insanlarla yani köleler ve köylüler ile, onları öldürmek zorunda kalmadan nasıl sevişebiliriz sorusunun cevabını bulduklarını düşünmüşler..

hani bal vardır ya doğada serbest olarak. işte eğitim kültür balı kovanı gibi bir şeydir. cümle aleme tecavüz edebilecek kadar çok metafor köpürtülebilir.

ortak bir bilincin genellikle de sömürülen bir bilincin parçası olmak

küçük bir kısmı meslek sahibi yapmak.
büyük bir kısmı ise oyalamak.

asgari düzeyde toplumla entegre bireyler yetiştirmektir. esas eğitim amacı budur.
sonrası sen ne alırsan odur, artık doktor mu çıkarsın, öğretmen mi çıkarsın, hademe mi olursun orası sana kalmış.

ehlileştirmek.ehil hale getirmek.anadolu irfaninin da yardimiyla tabi. (swh)

yönelimi sağlamak. ben akıl kavramını potansiyel olarak görüyorum. eğitimle bunu yönlendiriyoruz. kinetik hale gelip aklı kullanmaya geçmiş oluyoruz.

e tabi ne ekersen onu biçersin. biz eğitimle sağladığımız yönelim pozitif bilimler olursa, matematik ve her alanda sınırsız gelişim biçeriz. başka şeyler olursa da artık onu biçeriz.

eğitim yöneltir. nereye olduğu sistemi kurgulayana kalmış…