1.
1830/ 1886 yılları arasında yaşamış emily dickinson'ın seçme şiirlerinden oluşan yaklaşık 90 sayfalık eseridir.
kitabımı selahattin özpalabıyıklar çevirisinden okudum; çevirmen ise şiirlerin orijinal hâllerini de kitaba eklemiş.
isteyen ingilizce olarak okuyabilir, ben ikisinden de okudum.
emily dickinson'ın bir şiir kitabını daha önce okuduğum için onun şiir dünyasına âşinâ olmakla birlikte bu kitabındaki şiirleri diğer kitabındakiler kadar iyi bulmadım ama elbette iyi dizeler vardı.
şiirlerin konusuna gelecek olursak;
pastoral betimlemeler de bence ön plandaydı, yaşıyor olmak, ölüm, ölümün sonsuzluğa giden bir yol olma ihtimâli, giden sevgilinin yarattığı boşluk, sevilen birini yitirmek ve mutsuzluk, yalnızlık gibi konular ağırlıklı olarak vardı.
boşuna yaşamış olma hissi, sevgilinin gözünün önünde ölme isteği, bizzat dizelerde yer alan şeylerdi.
alışmak ve alıştığını kaybetmek, eksik yaşamak vb. konular kitapta önemli yer tutmuş.
ayrılık ve ölüm ögesi şiirlerin belki de çoğunluğunda vardı, yazar bize belki de ikisinin de aynı şey olduğunu vurgulamak istemiştir.
ayrıca bazı şiirlerde her şeyin onun tersi ile öğrenileceğine dair bir dize yer alıyor.
her şey onun yokluğunda anlaşılır demek istemiş sanırım.
şiirler emily dickinson seviyesinin altında gibi kalsa da, umduğumu bulamasam da tavsiye edebileceğim bir eser oldu.
birkaç dize bırakıp bitiriyorum.^^
yürek! onu unutacağız!
bu gece - sen ve ben!
işini bitirdiğinde
ne olur söyle ki hemen başlayayım!
çabuk ol! yoksa sen oyalanırken ben onu hatırlarım!
bulmaktır birinci yasa
ikincisi kaybetmek.
her şeyi alıp götürsen
geride çalmaya değen
tek bir şey kalır - ölümsüzlük.
kitabımı selahattin özpalabıyıklar çevirisinden okudum; çevirmen ise şiirlerin orijinal hâllerini de kitaba eklemiş.
isteyen ingilizce olarak okuyabilir, ben ikisinden de okudum.
emily dickinson'ın bir şiir kitabını daha önce okuduğum için onun şiir dünyasına âşinâ olmakla birlikte bu kitabındaki şiirleri diğer kitabındakiler kadar iyi bulmadım ama elbette iyi dizeler vardı.
şiirlerin konusuna gelecek olursak;
pastoral betimlemeler de bence ön plandaydı, yaşıyor olmak, ölüm, ölümün sonsuzluğa giden bir yol olma ihtimâli, giden sevgilinin yarattığı boşluk, sevilen birini yitirmek ve mutsuzluk, yalnızlık gibi konular ağırlıklı olarak vardı.
boşuna yaşamış olma hissi, sevgilinin gözünün önünde ölme isteği, bizzat dizelerde yer alan şeylerdi.
alışmak ve alıştığını kaybetmek, eksik yaşamak vb. konular kitapta önemli yer tutmuş.
ayrılık ve ölüm ögesi şiirlerin belki de çoğunluğunda vardı, yazar bize belki de ikisinin de aynı şey olduğunu vurgulamak istemiştir.
ayrıca bazı şiirlerde her şeyin onun tersi ile öğrenileceğine dair bir dize yer alıyor.
her şey onun yokluğunda anlaşılır demek istemiş sanırım.
şiirler emily dickinson seviyesinin altında gibi kalsa da, umduğumu bulamasam da tavsiye edebileceğim bir eser oldu.
birkaç dize bırakıp bitiriyorum.^^
yürek! onu unutacağız!
bu gece - sen ve ben!
işini bitirdiğinde
ne olur söyle ki hemen başlayayım!
çabuk ol! yoksa sen oyalanırken ben onu hatırlarım!
bulmaktır birinci yasa
ikincisi kaybetmek.
her şeyi alıp götürsen
geride çalmaya değen
tek bir şey kalır - ölümsüzlük.
devamını gör...