en son aşık olduğun kişi

önemli olan öncesi sonrası değil halen aşık olduğun kişidir ve bu kişiyi söylemezdim de..
tüm tanımları aşıyor gibi. birçok kelimeleri bir araya getirip ifade etmeliyim ki, çoğu bilmediğim dillerden..
ve bu benim ifade ettiğim aşkım.. asıl olanı gördüğümden beri aşık değilim. ama ona olan aşkımın ne ifade ettiğini, neler hissettirdiğini çok iyi biliyorum ve asla unutmam.

kendisi burada. ilk hissettiğim zaman söyledim..

aşk ve sevgi denen bu 2 şey tamamen güç savaşı. kim kimi yenerse. yenilenin verdiği fedakarlık, yenenin zafer egosu.. insan gördüğü sevginin nankörü ve ne kadar sevildiğini bilirse o kadar acımasız ve değer bilmez. bir de bize bunları yapanları süslü kelimelerle mi anlatalım? allah belasını versin hepsinin! 1 damla sevgi için acı çektirenin yüzü gülmesin.

insan, korktuğu şeyin esiridir. ne doğru söz vesselam...

geçen gün bir başlığa yazarken fark ettim. alanım olduğu için izlemek zorunda olduğum bir film karesinin, bende ne büyük tesiri olduğu, ne büyük çocukluk kabuslarına gebe olduğu, dolayısıyla kilitleyip bilinç duvarına hapsettiğim. ancak gelin görün ki. buz gibi bir gerçeklikti bu.. zaten fark ettiğim an, haliyle yazmayı da bıraktım ve gözlerimi tavana diktim. insan, gerçekten de korktuğu şeyin esiridir.

öyleymiş hakikaten...
zira çocukken hep, polonya yahudilerinden korkardım. karşı konulmaz bir korku ve garip bir huzursuzluk içimi kaplar; hem acır hem hüzünlenir fakat nedenini bilmediğim bir korku da, ansızın gelip, içimi sarardı. işte birkaç gün kadar önce fark ettim; ondaki bu basiret, bendeki esaret kavramının nereden geldiğini. şak bildiniz: beyefendi adrien brody'e benziyordu. daha doğrusu benziyormuş efenm. ben yeni fark ettim ve sıtkım bir kez daha sıyrıldı. üstelik bir yahudi gibi hem korkak, hem kurtulduğu an da, acımasız ve zalim bir avcı.
onca zaman sonra bile anılar silik de olsa, başkaca film karelerini aratmaz anıları, aratmıyor. maalesef.. .



lanet olsun aynısı*


*

yoktur.

kapıldım gidiyorum bahtımın rüzgarına.
buradan

eşim,kalp kalp kalp...

sene 2016 falan o zaman temiz duygulara sahipken olduğum durumdur, kendisi istediği zaman bana ulaşabilen ama benim bir türlü ulaşamadığım kanaatinde olduğum hanımefendi. yani anlayacağınız en son 2016 da aşık oldum. tavsiye etmem kesinlikle, merhamet yok.

mevsimlerin bahariydi. gözlerim tarafından bakilmamisti. ama görülüyordu. kulaklarım tarafından duyulmamışti ama dinleniyordu. bir çocuğun kahkahası kadar sevimliydi. beni güldürüyordu. bakilmamasina ve duyulmamasina rağmen değerliydi. onun enerjisi tum dunyayi ısıtmaya yeterdi. ama o beni isitmamayi tercih etti. "aldırma deli gönlüm, giden gitsin sen şarkılar söyle.. "

hala aşık olduğum adamdır.