en yakın arkadaşın eşine aşık olmak

bencede uzaklaşmak en doğru seçenek.insanız evet başa ne gelir bilinmez ama bunun yüzündende bir hayatı darmaduman etme hakkı vermez size.

kadın mı yokmuş o şehirde, ülkede hatta dünyada? yoksa da olmaz o da ayrı.

(bkz: adrenalin bağımlılığı)

eric clapton vs. pattie boyd vs. george harrison

öncelikle aşık olmak diye bir şey yok. insanız böyle bir durum herkesin başına gelebilir sonuçta kimi arzulayacağımızı seçemeyiz.

şahsen başıma böyle bir şey gelse onları bir daha görmemek üzere hayatımdan çıkarırım. herkesin iyiliği için.

oğlum hanginiz karısını aldattı çıksın ortaya ya. ne ulan bu başlıklar?

3. sayfa haberlerine merhabalar demektir.

kör şeytan diyor, büyük büyük konuş.

(bkz: tövbe est)

''sabri dön ordan oğlum''

yani bence kınanacak bir durum değil bu durum. muhtemelen yasak olduğu için çekici geliyor zaten. mesele böyle bir durumda nasıl davranılacağı. bunu yaşasam içimde ne kadar yoğun duygular yaşarsam yaşayım kimseye söylemezdim. eğer kendime hakim olamıyorsam arkadaşımla da eşiyle de görüşmeyi keserdim heralde çünkü kimsenin mutluluğunu bozmaya da kendime laf ettirmeye de gerek yok diye düşünüyorum.

arkadaşımın eşime aşık olduğunu öğrenirsem de nasıl öğrendiğime bağlı olarak tepkim değişir. gelip kendi söylerse daha hafif bir tepki veririm muhtemelen ama eşimden öğrenirsem çok daha büyük bir tepkim olur. yani söylemene gerek var mı neyse içinde yaşa gerçeğe dönme ihtimalini düşünme bile bu aşkın diye öfkelenirim. öğrenirsem her iki ihtimalde de bu arkadaşla görüşmeyi keserim çünkü artık güvenmem ona. öğrenmezsem zaten yapacak bir şey yok kimseye rahatsızlık vermeden duyduğu duygular için ona kızamam sadece üzülürüm.