erkek diye bir şeyin olmaması sorunsalı

sorun değil aslında.*
ne kadar var olursa olsun, inkâr edilen şey var olmaya devam etse ne olur?

ne güzel olmaz mıydı, ne öldürülen kadınlar olurdu, ne gece dışarı çıkmaya korkan kadınlar, giyinirken perdeyi kapatmanızın yegane sebebi erkekler değil mi, erkekler olmasa başörtü takmaya devam etmezdiniz bile ?!
makyaj yapmaya korkan var mı tacize uğrayıp cesedi dere yatağına atıldığında , cık cık, şu makyaja bak, haketti demesinler, ve öldürüldüğünde bile suçu kendinde bulmasınlar diye ?

cinsiyetler değil şahsiyetler suç potansiyeli taşıdığı için saçma bir durumdur. erkekler katil değildir, katil olanların bir kısmı erkektir sadece. tepkiniz cinsiyetlere değil olaylara olsun ki bu tarz ayrışmalar yaşanmasın.
ayrıca evladım şu başlık açma işini bi türlü çözemedik sizle: (bkz: sözlükteki başlık açma özürlülüğü)

her şey zıttıyla kaimdir. kötüler kadar iyileri de vardır sayın larktwain_123_.
ki bu başlıkta ironi yaptığını da biliyorum. ama madem zamanıdır, ben de yeri gelmişken, kendi görüşlerimi ardıllayayım istedim. *

yani sorum şu aslında: sırf kötüye, kötülere, binlerce, milyonlarca kötüye denk geldik diye çağın vebasına tutulmak zorunda mıyız?

değiliz.

keza ne yok saymak sorunu çözer ne de tamamıyla savaşçı bir ruha bürünmek. bu tür tavırlar önce kişiyi, ardından küçük küçük toplulukları ve sonunda da cemiyeti genel bir ruhsal bozukluğa iter. bu nedenle itidalli olmakta yarar var ve sağduyuyu korumak her zaman elzemdir diye düşünüyorum, düşünmekteyim.

yine tanıdığım biri, kadınlardan yana yüzü gülmemiş biri, öyle çok çekmişti ki, tutup hepsine karşı bir öfke, nefret ve buhran geliştirmesini beklerdim. fakat öyle olmadı. ve bunun salt cinsellikle de bir bağlantısını kurmadı, kuramadı. yani ne yaparsa yapsın yine kadınlara - çok afedersiniz amiyane bir tabirle ifade etmek zorunda kalacağım ama - ihtiyaç (!) duyacağı için de değil üstelik!.. sadece bunun ayırdına vardığı için: sırf bir kadın gelip, hayatımı ortadan ikiye böldü diye, sırf o kötü çıktı ve beni bile bile bir mahvoluşa sürükledi diye, bu duruma boyun mu eğmeliyim? kabul edip, bütün kadınlar kötüdür, yanılgısına mı düşeyim?.. bu soruyu kafasında, benliğine, yüreğine hatta hatta bedenine ve tabii ruhunda birkaç bin kez sorup, sonunda vardığı sonuç üzerinden istisnaları kaideleştimemek üzerine hayatını kuruşuna şahit olmuştum, olmaktayım.

biz de böyle olmalıyız. belki bu konuda en çok yarayı alan biziz ama süreci kontrol etmek, yangına körükle gitmemek, benim de tercihimdir. sonrasında her şey, toplumsal olarak bile peşi sıra geliyor.
sadece biraz bilinçli olmak, elbette bu süreçte haklarımızı korumak ve bir çürük elma üzerinden, tüm kasayı çöpe atmamak gerekiyor.
hepsi bu.

türkiye'nin sakin şehirleri gibi hayat sürmek anlamına gelen durum.
aşk meşk yok,
oh mis.
o kalbe hangi yoldan gidilir bakmaya gerek yok, fedakarlık yapmaya gerek yok, saçını süpürge etmeye gerek yok, anasını hoş etmeye gerek yok, kardeşini sevmeye çalışmaya gerek yok.
ay kusura bakma sözlük içimdeki gelin uyandı birden.
ne alakası var ya, erkeksiz dünya mı olurmuş, hiç de bile.

çoğu konuda bir tarafı şeytanlaştırıp diğer tarafı melek gibi göstermek kadar saçma şey olmaz bana göre

evet uzaylıyızdir biz.

bazıları için gerçekten baslik sonunda dediği gibi sorunsal olurdu.

yuzune, kasina, gozune hatta vucudunun gorunen her yerine bir boya, kozmetik malzemesi suren ve bir plazada gunde 10 saat calisan gelmis burada erkek olmasa falan diyor.

oncelikle ureyemezdiniz hadi urediniz diyelim is gucunde kesin patlardiniz.