ruh diye bir şeyin olmaması

adı var kendi yok bir kavramdır bu ruh. varlığı bilimsel olarak kanitlanabilmis değildir. ilkel insan tarafından uydurulmuş ve dinler tarafından pompalanarak günümüze kadar gelmiş. ruh sağlığı adı altında bilime kadar girmeyi başarmıştır. ölünce ne yapsak sabah oluruz.

ergen tantanasıdır. rahat batmışlığın zrvesidir. varlığı ya da yokluğu insan hayatını hiçbir şekilde değiştirmez. olumsuzu kanıtlamanın gereksizliğinden dolayı "dünya ve mars arasında yörüngede olan mikroskopik bir çaydanlık olmaması" gibi bir ifade ile eşdeğerdir.

ruh diye adlandırdığınız şeye bağlıdır. benim bildiğim ruhtan bahsediyorsak olmaması mümkün değildir.

insan, vücudunun hangi kısmıyla düşünür, içlenir, sezgi duyar, sevgiyi hisseder? tüm bu soyut olayları bağladığımız kaynak ruhtur işte.

ruhu, insan canlıyken içinde duran, ölünce beyaz ışıksı şekilde çıkıp yükselen bir şey olarak beynimize yerleştirdiler.

lakin ruh dediğimiz şey vücudun işletim sistemidir. çalışması için bir vücuda ihtiyacı var. görüntü işleyebilmesi için göze ihtiyacı var. vücut iflas edip ölüm olduğunda o bilgi ve deneyim nereye gidiyor?

nerden biliyorum. sallıyorum.

(bkz: yemin edebilirim ama ispatlayamam)

tekrarlayalım;

kuran'a, yani islam'a göre ruh vahiydir.

ayetlerde ruh;

1- vahiydir
2- vahiy meleğinin özel adıdır
3- vahiy kitabıdır

kısacası ruh=vahiy

şu yazımda açıkladığım üzere, canlıların ruhları/hayaletleri yoktur; ilk insana yaratılışta işlenen temel vahye, yani bedenimize işlenen temel ilahi bilgilerimize de "ruh üflenmesi" denmiştir kuran'da:

emre1974tr.blogspot.com/201...

ruh olarak neyi kastettigimize bagli olarak degisebilir. ruhtan kastigimiz sevimli hayalet casper tarzi birseyse, acikcasi bende cok inanmiyorum.
ama kastimiz bilinc ise ozaman konu tartismaya acilir. cunku ilkel toplumlarin ruh tezinin merkezinde bilinc vardir.

hegel`e gore oz bilinc bireysel bir zeka icin temel gercekligi olusturur, bilinc kendi gercekliginin ve bireyselliginin farkindadir fakat bildiginin farkinda olmayabilir.

hegel saf bireyselligin, evrenselligin bir antitezi oldugunu savunuyor olsada, bireylerin "kalp"lerinde bu birligi hissedebilecegini vurgular. benlik ise varolusunun gerekli ve evrensel oldugunu farkedebilir konumdadir.

kendi kendine varololus, benlik ve varolmanin birligi durumudur, ruh ise ayni zamanda bu birliktir, ve bu baglamda evrensel oz ve tozdur. ruh duyusal kesinlige, algiya ve anlayisa sahip olan ozbilincin ta kendisidir.

ozbilinc bu baglamda kendi varolusundan vazgecebilir ve kendi evrenselligini yansitabilir. ozbilincin yansittigi bu evrenesellik ayni zamanda kendisinin gercekligi ve gecerliligidir. dolayisiyla ruh etik bir gerceklik olur. ruh gercekligini etik dunyada gerceklestirme imkani bulur. boylece gercek ruh bilincli etik faaliyetler ile kendini gosterir.

islam'da ruh vardır. kuran-ı kerimi kendi kıt aklıyla anlamaya çalışanlar olmadığını söyleyecektir tabi. biz daha ne saçmalıklara inanan sözüm ona kurancılara ve selefilere denk gelmedik ki?

bilinç kavramı yaygınlaşmadan önce yaygın olan kavramdır.

ruh denilen şey benliktir. benlik bilincine ve beyin organının nörolojik işlevlerine anlam veremeyen eski insanlar benlik kavramını ruha bağlamış. deja vu gibi olayları da önceki hayata itmiş. bu, dünyanın nasıl oluştuğunu anlayamadığımız zaman kaplumbağanın sırtındaki filin üstündeydi demek gibi bir şey aslında. ölünce benlik bilinciniz yok olacak. ruh diye bir enerji varsa bile bu size ait olmayacak çünkü siz olmayacaksınız.

bedenin işlevi komple yittiğinde, kuruluşa ait devinime katılacak olan yapı. varlığına yok da denilse, var da denilse bir şeyi değiştirmeyecektir. sadece ölenler biliyor.

modern bilim zaten kaldırdığı her şeyin yerine sahtesini koydu. dini kaldırdı sanatı getirdi , dini kaldırdı dünya kadar sahte new age din getirdi . ruh yok dedi enerji diye bir şey uydurdu. enerji ne lan?

iyi araştırın görürsünüz geçmiş medeniyetlerin ruh dediği şey bugün bilimin enerji dediği şeye çok benzer. antik çağ ve dinlerde ruh denilen şey öyle zannedildiği gibi üfürük bir şey değil. bir canı var ki zaten can farsçada ruh demektir ve bir aklı var. doğada her şeyin bir aklı var. düzeni var. ruhu var.

sözün gücü manasında değil ruhtadır. mana ruhtur. ruhunsa ruhla iletişimine akıl sır ermez.

şahsi düşüncem hislerin duyguların ruhla alakası olduğu yönünde. etten kemikten oluşan bir bedenin his duyabileceğini sanmıyorum.

bizim algılayamamamız neyi yok edebilir ki? kimi?

olmadığını kanıtlasana...

benlik vardır. ruh, bir giydirme ve kılıftır.

bazen çekildiğini hissediyorum. ruh olmasa da tül veya poşet gibi bir şey var. var bir şey, muhakkak var.

doğrudur ruh diye birşey yoktur. ruh diye tanımlanan şey işin romantik kısmıdır. ruh ve sinir hastalıkları adlandırması gibi. ruh denilen şey beynin nöronları arasındaki sinaps kombinasyonlarından meydana gelen bir olgudur.