erkek yazarların daha az beğeni alması haksızlığı

"benim zevklerim sizin nezdinizde makul bir zemine oturmak zorunda değil" diye düşünerek oylamayı hiç umursamıyorum.



ayrıca, "kardeşim ben senin yılgın bir hoşgörüyle beni benimsemene mi kaldım" diyerek de beğeni almamayı umursamıyorum.

kadınlarla rekabet halinde olan gizli eşcinsellerin dertlerinde bugün. kadın kişisi doğuştan albenili, bunu kabul et ve ağlamaktan vazgeç ya da vazgeçme, ne yapayım ben? ben mi yarattım kardeşim?

insanların ilgisi kendisine sağlayabileceği fayda ile orantılı bir şekilde arttığı için mesela "acun" kişisi de bir kadından daha albenili bir hale bürünebiliyor. insanların sana olan ilgisinin azlığından şikayet etmen bir nevi işe yarar olmadığından şikayet ettiğin anlamına da geliyor. o halde ya işe yarar birisi ol, etrafın bir sürü parazit tarafından sarılsın ya da işe yaramazlığın getirdiği huzurun tadına sahip ol. ben her zaman işe yaramaz olmanın huzurunda bulunmayı tercih ederim. insanlar seni düşünmeye başladıklarında tek akıllarına gelen bundan nasıl faydalanırımdır. o kadar. dolayısıyla zaten kimse seni sevmeyecek.

kadın yazarların koffik tanımlarına kimler bu kadar beğeni sunuyormuş!