erkeklerin sürekli birbirlerinin arkalarını kollamaları

kızların tam tersi bir yapı bu. bazen keşke erkek olsaydım diyorum. tabii bunu kötüye kullanan da var. aldatma gibi olayların üstü kapanması falan...

birbirinin arkasını kollayan insanlara her daim imreniyorum. bu durum sadece erkeklerde yok ayrıca. gayet kadınlar da tereddüt etmeden birbirinin arkasını kolluyor.

+arkandayım kanka
- napiyon lan arkamda

bu şekilde bir kollamadir.

bir kadının kusurlarını öğrenmek istiyorsanız onu en yakın arkadaşına övün.

-benjamin franklin.

kim olursa olsun yavşaksa avukatlığını yapmayın.

kollarız, kollayacağız, kollamak zorundayız çünkü hayat yıpratıcı ve her şey eriyip gidiyor. sahteleşmeyen hiçbir şey kalmadı. ayıpları örtecek ve yardım edeceğiz. zaten sadece erkeklerin anlayabileceği bazı kavramlar vardır. baba gibi metanetli olmak mesela. açıklanamaz ama anlaşılır bir duygudur. onun dışında erkeklerin ''sevgi bilmez hayvanlar'' olarak görünmek zorunluluğu taşıma zorunluluğu da belini büker. o yüzden bir erkek başka bir erkeğin artık bu türden yükleri taşıyamayacağı anları anladığı bazı zamanlar olur. esas o anlarda kollarız.

sanıyorum 23 yaşındaydım. çok toksik bir ilişkinin son demleriydi. çanakkale'ye arkadaşlarımın yanına gelmiştik kafamız dağılsın diye başka bir arkadaşımla. çok fazla içildi birkaç gün ve herkes birbirine moral veriyordu çünkü aşk acısının o yaşlarda bulaşıcılığı var. nedense hep aynı döneme denk gelir, birlikte acı çekerdik biz. hala anlam veremiyorum nasıl aynı zamana denk getirdiğimize bunu. her neyse içiliyordu ve geceydi. o dönem henüz 22.30 sonrası içki satma yasağı yoktu. en ayık olan olarak gidip bir şeyler alma görevi bana verildi. fakat ben de çok iyi araç kullanamadığım için epey tedirgin bir şekilde çıktım. bir süre sonra rahatladım ve çıkmışken biraz dolaşmak istedim.

o dönem usb ile araçlarda müzik dinleniyor. kurcalamaya başladım torpidoyu. araç bana ait değildi. bir usb buldum. içinde karışık deep house vs. ve sıla vardı. sıla o dönem kasıp kavuruyordu. en ikonik meşhur parçaları o dönem çıkmıştı. o zamanlar bir çıtır bedbahtlık biraz da arkadaş ortamına uyum sağlamanın getirdiği bir pop sempatisi de var. açtım sıla'yı. akustik bir albüm yapmıştı. vavela mıydı adı? neydi? her neyse işte açtım çalıyor. yağmur bastırdı bir yandan öyle böyle değil. tam çanakkale kordon dolaylarındayken yol kenarında otobüs durağına yakın bir çifte takıldı gözüm. durağa girdiler. bir sarıldılar uzun uzun. o esnada player o dönem sıla'nın ortalığı yıktığı bir parçasına geçti. şarkının adını hatırlamıyorum ama ''çok sevdiğimden değil zor sevdiğimden'' diyordu parça. yavaşladım, kıza sarılan çocuğun yüzü bana dönüktü. yüzündeki hüzünlü ifade çok ortadaydı, adam üzülüyordu ya. açtım şarkının sesini. camı da açtım. iyice yavaşladım. zaten gecenin bir vakti yol bomboş. baykuş otobüsü bekleyecekler. otobüs gelene kadar dinlettim ikisine şarkıyı.

çünkü böyle anlar unutulmaz. biliyorum ki o kız da o çocuk da unutmayacak o mizanseni. anlarını güzelleştirmek istedim. çocuk çok üzgündü, bi omuz vermek istedim çünkü anlarız biz böyle şeyleri. arabesk bir yanımız vardı. zaten ben de üzgündüm. o adamı benden iyi anlayacak biri yoktu. kız otobüse bindi. çocuk kaldı. yaklaştım çocuğu gideceği yere bırakmayı teklif ettim. ikiletmedi bindi arabaya. sakince yolculuk ettik. öğrenciymiş. benden 3 yaş küçüktü. arabadan inerken ''abi'' dedi. ''sen orada o şarkıyı çaldın ya. benim söylemek isteyip de söyleyemediğim her şeyi söyledin ona. allah senden razı olsun.'' dedi.

eve döndüm. bir de bu çocuğun şerefine içtik. erkeklerin böyle hafif arabesk yanları vardır. birbirimize omuz verip kollamazsak ağzımıza sıçıyorsunuz. suç bizde değil.

keşke kadınlarda yapabilse bunu
kadın kadına düşmandır lafını dogrulatmasa.

e biz kadınlar gibi birbirimize kem gözle bakmıyoruz oje yada sevgililerimizin cinsel dahil her türlü performansını birbirimize anlatmıyoruz

birbirlerine kin gütmeyen, kıskanmayan bir karakterden de bu beklenir, tabi istisnalar da var. erkeklerin "tek" bu özelliklerini seviyorum.

dostumun arkasını kollarım hep.

çünkü toprak toprağı gurbette....

kızlar değilmiydi o. hani şifreli ayşe teyze hala gibi kelimelerle birbirlerinin arkalarını kollarlardı.

ben yanlış mı biliyorum.

sadece erkekleri bir adaya at ve o ada 2-3 ayda şaha kalkar taş devrine girer. ama sadece kadınları bir adaya at o ada yıkılır. niye sevmiyosunuz lan birbirinizi.

kadınların da yaptığını düşündüğüm olgu. belki de ben doğru arkadaşlar edinmişimdir.

i1000eler gibi başlık açmayın şu sözlükte yeter artık..

kadınlar iki yüzlüdür. birbirinin arkasından konuşur karşı karşıya gelince birbirlerini yüzüne gülerler ama erkekler birbiriyle arası bozulduğu zaman karşı karşıya geldiklerinde bırakın gülmeyi muhatap bile olmazlar. kadınlar asla erkekler kadar kendi aralarında bu kadar samimi olamayacak, anca erkek düşmanlığı, feministik ruhlarıyla erkeklere karşı birleşirler o da istediği erkeği bulana kadar :) ha bu feminazi tipler erkek düşmanı ya babasını da sevmezler erkek diye swh.

evet cnm haklısın hatta o kadar korurlar ki birbirlerini , tacizci bir orospu çocuğu dahi olsalar araları bozulmaz.

iki kız gördüğünde satmayan bi kaç erkek kaldık zaten bırakında birbirimizi koruyalım sinsi insanlardan

ya ne korumak ne korumak. ortalık arkadaşının sevgilisine, eşine, kız kardeşine hallenen gavatlarla dolu.

bende olmayandır. çok samimi olduğum kimse yok ve bence olması gereken bu. bireysellik hayat tarzımdır.