eski dizileri izlemek

pandemi başlayalı yaptığım iş. eskiden yayınlanmış aslında daha önce birkaç kez de izlediğim dizileri tekrardan izliyorum. birçok yerini bilsem de kaliteli yapımları tekrardan izlemek güzel oluyor.

gerçekten şu sıralar yeni bir şeye başlayamayan ben için kurtuluştur

sık sık yaptığım halde her defasında zaman kaybediyormuşum hissi verir. yeni diziye başlasam bile yarım kalıyor e bu diziyi önceden izlemişim konuyu biliyorum atlaya atlaya da izlerim kopukluk olmaz diyorum. seviyorum aynı dizileri izlemeyi.

her gün bir doz avrupa yakası alarak yaptığım eylemdir.

yapamadığım bir şey. izlediğim bir şeyi ikinci defa izleyemiyorum. o yüzden sık sık keşke hafızamdan silinse de tekrar izlesem derim.

bir istanbul masalını izlemiştim en son. istanbul 'un eski günlerine özlem duydukça izlenir.

yerlisi ya da yabancısı olsun, dizi gibi dizilerdi. mesela dallas dizisi, şu meşhur kötü ve çakal jr ( ceyar) karakterinin oynadığı dizi, haftanın belirli günleri yayınlandığında sokakta insan kalmazdı. o dönemki dizilerdeki kötüler bile bugünkü bir daha seni onun yanında görürsem öldürürüm diyen katil suratlı, kirli sakallı jönler gibi leş karakterde değildi.

eski filmler insanların o zamanki düşünceleri fikirleri ve bazen de o zamanın modası hakkında ipuçları verir bize her zaman çok sevmişimdir

en güzel yanı ise çoğu yabancı dizinin bölümlerinin toplam süresinin yirmi dakika olması.

avrupa yakası ve sıdıka gibi dizileri döndüre döndüre izliyorum. yeni dizilerde olmayan her şey var. aile olmak , samimiyet , mizah , kültür.

yalancı yarim 38.bölüm 31:55.
bitmesini istemiyorum ama az kaldı...

dizinin eskisi yenisi olmaz, dizinin kalitesi olur ve zamana meydan okur. ışte bu diziler her zaman izlenir. angel,buffy, mentalist,deli yürek ve niceleri.

yedi numara tek vazgeçilmezimdir . eski yapımlar bence çok daha kaliteliymiş bunu en çok da türk dizilerinde fark ediyorum.

insanı nasıl bir döneme denk gelmiş diye düşündürtüp, üzen eylemdir.

(bkz: sıdıka) ve (bkz: yedi numara) izlemekten asla bıkamayacağım eski dizilerdir. daha çok verilecek örnek var tabi ama bu ikisi benim için favori ve çok önemli mesajlar ve diyaloglar barındıran yegane dizilerdir. hele sıdıka'daki diyologlar, eleştiriler, bakış açıları.
neden eski dizileri izlerim ve izlenmesini öneririm?
çünkü izleyip öğrenme imkanı verir eski diziler. hem dönemi, hem dönemin insanını, hem dönemin görüşlerini, siyasi ekonomik kültürel durumunu öğrenirsin.
unuttuklarını hatırlatır. insan olmayı hatırlatır. bu hayvan güder gibi oluşturulmuş düzen içinde oldukça unuttuğun kendini hatırlatır. bi durur amk ben napıyorum ya dersin ofise asık suratla girmezsin. içindeki mutluluğu hatırlarsın. biz bi dönem mutluyduk aq. gerçekten mutluyduk. şimdi herkesin aurası simsiyah. neden?
eski dizilerdeki senaryoların büyüklüğünü, teknolojik eksikliklere rağmen oyunculukların büyüklüğünü görürsün. senaristlerin zekasını ölçersin günümüzdeki senaryolarla kıyaslar, oyunculuklarla kıyaslar beyin fırtınası yaparsın zekan gelişir.
sonra daha tv açmazsın zaten.
tv'den uzak kalman da akıl sağlığın için sana ekstra bir iyilik olur. tabi bana da.*

eşref saati. izledim yine izlerim.

comfort zone mu diyorlar, ondan işte. yabancı damat, çalıkuşu, istanbul masalı, yedi numara... arka planda oynarken ben de işlerime bakarım. hem de mutlu, hem de neşeli, hem de rahat olurum. canım da hiç sıkılmaz.

oyunculara ne tür makyaj yapıldığına dair merak konusu oluşturan diziler bütünü. üstelik sahne çekimleri de bayağı kaliteli gibi o dönemler.

boş zaman aktivitesi olmaktan çıkıp seyretmek için zaman yaratmaya çalışmaktır. aylardır grey’s anatomy izliyorum. 16.sezona yeni geldim. iki gündür iznimin bana vermiş olduğu yetkiye dayanarak yatıyorum grey’s kalkıyorum grey’s.

arada gelen perilerden biri. şu sıralar sevdiğim filmleri tekrar izleme perileri ile kapışıyor.