eşref-i mahlûkat

arapça bir isim tamlamasıdır. mahlûk, halk kökünün ism-i mefûl vezmiyle çekimlenmiş bir ortaçtır.halk, yarakmak; mahlûk ise yaratılan anlamlarına gelir. -at eki ise arapçada bazı sözcükleri çoğul yapmakta kullanılır. mahlûkat da yaratılanlar anlamına gelir.
eşref ise arapça şeref kökünün ef'al vezniyle çekimlenerek pekiştirilmiş, 'en şerefli' anlamına gelmiş bir addır (bu sıfat değil mi diye sormadan önce türk dili ve edebiyatı bölümünde yüksek lisansımın olduğunu bilin). arapça tamlamalar da tersten tamamlanarak (türkçeye göre, onlara göre ters değil tabii :)) oluşturulduğu için bu tamlama da 'yaratılmışların en şereflisi' demek oluyor.

bittabi ki yunus balıklarıdır. şeref konusunda insanlığın toplam sayımda her türlü zararlı çıkacağını görmemek ancak türcü bir yaklaşım olur. ınsan evladı bu türcülüğü bir kenara bırakıp objektif bir tavırla yaklaşınca elbette bu payeyi mahlukatın en efendi, en temiz, en entrikasiz ve dünya üzerinde yaşayan hayvanlar arasında zeka sıralamasında farelerden sonra ikinci sırayı alan biricik yaratığı olan yunuslara hakkını teslim edecektir.

yaradılmışların en şereflisi anlamına gelir. ismet özel'in amentü şiirinde de geçer. "insan eşrefi mahlukattır derdi babam. bu sözün sözler içinde bir yeri vardı"

bir ismet özel şiirinin girizgahıdır.

"insan
eşref-i mahlûkattır derdi babam
bu sözün sözler içinde bir yeri vardı
ama bir eylül günü bilek damarlarımı kestiğim zaman
bu söz asıl anlamını kavradı
geçti çıvgınların, çıbanların, reklamların arasından
geçti tarih denilen tamahkâr tüccarı
kararmış rakamların yarıklarından sızarak
bu söz yüreğime kadar alçaldı
damar kesildi, kandır akacak
ama kan kesilince damardan sıcak
sımsıcak kelimeler boşandı
aşk için karnıma ve göğsüme
ölüm için yüreğime sürdüğüm eczâ uçtu birden
aşk ve ölüm bana yeniden
su ve ateş ve toprak
yeniden yorumlandı."

eşref-i mahlukat, "yaratılmışların en şereflisi" anlamına gelen arapça bir tamlamadır ve hacı hoca tayfasının saçmalıklarından birisidir. "insanlar nankördür" anlamına gelen"insanoğlu çiğ süt emmiştir" derler bir kere.. (bkz: insan zalim ve cahildir ayeti)
hani senin şerefin? kaça sattın şerefini? sen şerefsiz misin de şerefini ufak çıkarlar uğruna satıyorsun? eşref-i mahlukat olan bir canlı bunu yapar mı? yapmaz.
insan, "eşref-i mahlukat" değildir tam tersine "esfel-i safilin"dir. tarihi okudu mı görürsünüz. anla artık seni budala sen de aynı benim gibi bir insansın. hiçbir canlıdan üstün değilsin aksine doğanın bir parçasısın. hayvanlar senin eğlence kölen değil.

yaratılmışların en şereflisi demektir. insanı tanımlamak için kullanılır.

daha beteri de vardır:

insanı tanımlamak için kullanılır en şerefli mahlukat anlamını taşır. insan mahluku yaşarken yaptığı şeçimlerle bu sıfata layık olmayı becermelidir aksi takdirde hayvandan aşağı şeytanlaşmış bir varlık haline de gelebilmektedir.

bir sınır göstergesidir.
insan aklıyla o sınırın neresinde duracağına karar verir, tecrübeleriyle de verdiği kararı hayata geçirir, bazen kötü kararlar da verebilir.
iyi insan ya da kötü insan olmak tamamen size bağlıdır, ne bir dinci/ateist/deist/müslüman ne de bir başkası sizin siz'liğinize karar vermez, siz yaparsınız ve de siz bulursunuz.

bıktım farsça ve arapça sözlerden.

varlıkların en şereflisi.

diğerlerinin ne şerefsizliğini gördünüz dedirten sözdür.
(aslan dahil çoğu hayvan avlarını canlıyken de yer)