etini acıtmak

bir orhan murat bahtiyar kitabıdır.

orhan murat bahtiyar ismini bu kitapla duydum. zaten sanırım ilk kitabı imiş bu kitap. bir yazarın ilk öykü kitabını okumak her zaman heyecanlandırır beni. yeni bir yazarla tanışmak da öyle. hem ne çıkacağını bilmemenin tedirginliği hem de iyi öyküler okuma ihtimalinin heyecanı olur içimde.

on bir öyküden oluşuyor bu kitap. on bir öyküde de bir ölüm sessizliği var. on bir öykü de karanlığın erken çöktüğü soğuk akşamlar gibi. hüzün verdi bu öyküler bana. sanırım biraz da öfkelendim bazı öyküleri okurken. bazen kendimden bir şeyler buldum, bazen de hiç tanımadığım duygular tadıp içlendim.

sanırım bu on bir öykü arasında en çok hapiste olan babasını hayatta tutabilmek için elinden gelenden fazlasını yapmaya çalışan kadının öyküsünü sevdim. bir de dut ağacını budama fikrine tutunup gücenikliğini perdelemeye çalışan babanın öyküsünü.

bu iki öykü dışında kalan diğer dokuz öykü de gayet başarılı idi bence. okumaktan büyük keyif aldım kitabı. yazarın yeni kitaplarını da sabırsızlıkla bekliyorum.